Het Jilliebillie en Karentjeuh verhaal

wow o.o

kdenk da ze het nu wel al gehoord heeft ze
(ahw, mijn oren...)
x

wacht ook mee

ikke grote fan van dees ff
en wacht me iedereen geduldig mee af

jeeej, nieuwe fan
alléé karen! ge moe ies gaan schrijven!!
de fans wachten o.o

jepjep

ma wij w8tte wel me veel gedult af ze
neem u tijd ma

Hey mensen sorry maar ik was in de paasvakantie een week naar italie en dan naar nederland geen internet geen tijd om te schrijven dus ik wil dit wel zo graag en zo snel mogelijk gaan doen maar ik zit deze week nog met men eindwerk en dit weekend met 1 examen maar erna zal ik het zo snel mogelijk doen echt waar!!! wist niet dat jullie zo ongeduldig wachtte!!:p

xxx

o ma we zulle nog wel effe wachte ze

ja sorry e kan er echt niets niets niets aan doen:( kdoe men best ze;))
xxx

da wete we
werk ma eerst aan u eindwerk en vo u exaam
das wel wa belangrijkere peisk

officieel een nieuwe fan
*w8 op nieuw stukkie*

Jeeej weer nieuwe fan

seeeg mensen het spijt me weeral zo hard dak ni schrijf maar,... pff joe moet ik het zeggen

... eerst was school de reden.. dat is nu over

Maar nu ist eigenlijk gwn omdak ni veel op de comp zit en als ik erop zit zit ik nimeer op forums en weet ik wat... ik heb er gwn geen fut voor om te schrijven en kdenk ook niet dat het echt goed voor me is om nu te schrijven want ik zit met wat dingen

Als het zondag goed me me gaat zal ik dan 'proberen' te schrijven

het spijt me zeer

xxx

geen zorgen, rust maar lekker uit, neem een kop soep en vergeet ff alles om je heen
we zullen je nix aandoen ^^
*w8 op nieuw stukkie, miss zondag *

xx Chi

ja,da's nie eerg,take your time!

lalalalallalalalalalala
*heeft zin om ergens te spammen*
SPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAMSPAM

hihi

hak ff sin in xD

xx Chi

neem u tijd ma
zorg ma eerst voor u eigen

Hoi mensen ik ben er nog ni helemaal bovenop maar kheb tijd en verveel me dus ik ga eerst jill's stuk weer even lezen en dan begin ik, hopelijk lukt het een beetje:d

xxx

Hier is mijn stuk. Het is niet veel maar Ik kan nog wel meer typen als jullie willen want ik heb nog wel zin en tijd en inspi maar ik vond dit al wel een leuk stuk en nadenkding:o:p

comments?

xxx

------------
Tom:

Star loopt voor me.
Ze is zo mooi.
Lang bruin haar.
Wit kleedje
Bruin huidje
Mooi benen.

Ze draait zich om.
Ik kijk in haar mooie groene ogen.
Ze tikt me en loopt weg
'Tikkie jij bent hem'.
Elke keer als ze dat doet moet ik weer lachen.
Ze is zo vol energie.
Voor deze ene keer doe ik is mee.

Beiden lopen we te lachen.
Wat is ze mooi.

Ineens zijn de beelden niet meer zo mooi.
Van de mooie ogen van Star veranderen ze in de beelden van die ene nacht.
De nacht die alles veroorzaakte.

Bill:

Ik doe men ogen zachtjes open.
Overal lopen mensen.
Verplegers, Tom's dokter, mijn dokter.
Ik snap totaal niet wat er aan de hand is.
Ik kijk naar Tom.

Wacht dit is niet in orde.
Mama huilt.
Brownie is er ook...
Wat doet hij hier?
Waarom staan al die dokters en verplegers bij Tom?
Waarom huilt mama?
...

Brownie:

'Liefje kom naar beneden!'.
Mama roept.
Het eten zal klaar zijn.
Eindelijk.
Ik kijk nog even naar de spiegel.
Geen blauwe plekken meer.
Bill slaat me niet meer.
Zou hij misschien dan toch van me houden?

Ik moet weer denken dat hij in het ziekenhuis is.
Misschien moet ik maar langsgaan.
Tom is daar ook nog.
Zou de hoop voor hem er nog wel zijn?
En als hij dan al wakker wordt,...zou hij dan nog kunnen lopen?
Beiden zijn benen waren totaal gebroken.
Zo ook zijn ribben, sleutelbeen, linkerpols, rechter arm, en wat nog??
Nog niet te spreken over al die blauwe plekken en wonden.
Ik denk niet dat Bill weet dat Tom op zijn hoofd is gevallen.
Wat als Tom een plant is als hij wakker wordt.
Of nooit meer kan spreken door hersenschade.
Bill zou er nooit bovenop komen.
Hoe vaak zou ik hem dan nog vinden in het park?

Na het eten vraag ik mama of ik naar het ziekenhuis mag.
Onderweg zit ik nog vol met van die vragen.
Wat een gepieker.
Ik zucht diep en ga onderweg maar een lekker ijsje halen.
Dat zet men gedachten wel even weg.

Mama:

Eindelijk ben ik weer bij Bill en Tom.
Ze slapen nog.
Ik ga altijd graag even wat drinken beneden.
Maar ik ben even graag terug bij hun.
Bill ligt te duimen.
Zie je wel dat hij het nog niet is afgeleerd.
Als Tom dat is zou zien.
Ze zouden nogal ruzie hebben.
Tom pest Bill
Bill pest terug.
Tom wordt grof.
Bill kan zich niet verdedigen.
En het is ruzie.
Ik moet er altijd om lachen.
Het is al een tijdje dat ik ze beiden nog zo gehoord heb.
Wat is er toch allemaal gebeurdt?
Waarom met mijn jongens?

Met al die herinneringen merk ik niet dat Tom zijn hartslag piep telkens trager gaat.
Ineens een permanente piep.
Ik merk op dat dit niet in orde is.
Allerlei mensen komen binnen.
Ze hebben zo'n strijkijzer-achtige dingen bij.
Verplegers, dokters,....
Ik geraak in paniek en begin te huilen.
Tranen rollen over men gezicht.
In mijn verdriet merk ik niet dat naast mij Brownie ook staat te huilen.
Als Bill nu maar niet wakker wordt.
Ik kijk naar hem.
Hij ligt nog steeds te duimen.

Brownie:

Ik zie Tom liggen.
Geen beweging.
Ik hoor een klap.
Tom krijgt precies een stuitrek en vliegt een beetje omhoog.
'Geen hartslag' hoor ik een van de verplegers zeggen.
Tranen rollen over mijn wangen.
Ik zie niets meer.
Enkel wazige beelden van Tom die telkens op en neer vliegt.
Had ik nu maar nooit gezegd dat de hoop weg was.
Dan had dit niet gebeurt.
Ik zie Bill rechtkomen.
Of toch in ieder geval de waterige versie van hem.
Ik veeg men tranen weg.
Trek hem in een rolstoel en rij met hem weg.
Zijn blik.
Kijk me aub niet aan.
Ik kan er ook niets aan doen.
Ik rij naar buiten met hem.
Pas dan vraagt hij me wat er aan de hand is.
'Niets Bill, we gaan gewoon even wat wandelen, dat is gezond voor je.
'Maar....'
'Nee, Bill!' roep ik.
Shit!
'Sorry....' Ik kijk naar beneden.
'Brownie wat gebeurt er met Tom'.
' Ik weet het niet Bill, ik weet het niet....'
Hij kijkt weer vooruit.

Bill:

Het park van het ziekenhuis is groot.
Heel de weg lang praat ik met Brownie.
Eigenlijk is Brownie zo lief voor ons.
Ik en Tom.
Ik kijk even sip.
'Heeeeey Bill waarom dat lange gezicht.'
Brownie is vrolijk.
Die lach maakt me direct mee lachen.
Zo breed en door de bruine huid, zoooooo wit!
Brownie krijgt ineens een gekke bui.
'Oke Bill ik verstop me en jij komt me zoeken met je rolstoel'
Die seut zit me gewoon uit te lachen he!
Ik zal Brownie wel hebben.
Ik trek hem.
Brownie valt op men schoot.
We lachen zo hard we kunnen.
Mijn lach gaat er zelfs een beetje over.
Tom zou al lang strijk liggen.
Het is eigenlijk echt een mooie dag.
Ik zou dit wel vaker willen doen.
Ik zal hier toch nog een tijdje moeten blijven.
'Je mag wel vaker langskomen hoor Brownie.'
Ik laat mijn schattigste lach zien.

Ondertussen zit Brownie nog steeds op men schoot.
'Even lekker gaan zitten é Bill!'.
Brownie's kontje wiebelt heen en weer over men schoot.
Ik moet er van lachen.
Onze ogen zijn nu dicht bij elkaar.
Onbze monden komen dichter.
Ik voel brownie's lippen op de mijne.
De kus is lang.
Innig.
Romantisch.
Ik trek snel terug!
Mama komt aangelopen.
Alles is in orde met Tom....

cuuuwl stukkie

xx Chi

dankje!:p

kheb nog zin om te schrijven;)

xxx

shit,ik ben vergete oe et verhaal ineen zit
allez wa er precies allemaal gebeurd is
ma chic geschreve Karen!

whaaaaaaaaaa

karen!

ja, schrijf nog maar als je inspi hebt



stukkie is super btw

als ge inspi hebt, SCHRIJVEN!! anders ben je het weer kwijt he
*heeft vandaag enorm veel geschreven aan ITL*
ik had veel inspi xD

xx Chi

idd veel schrijve
al ist mr tege de verveling,ge weet nooit wa goei teksten daarvn kan kome
*spreekt uit ervaring*

haha, da heb ik ook wel meegemaakt vandaag, alleen leest volgens mij niemand mijn FF -_-'

xx Chi