(nu nog) naamloos

He leute, deze FF heb ik op school geschreven en ik zal dus niet zo vaak posten maarja. Dit is een stuk persoonlijkere FF dan mijn andere. (Dit is eigenlijk mijn droom, maarja ) ik hoop dat jullie hem leuk vinden

Deel 1 - Waarom? A
Ik verveel me in de HACO les. Mijn vriendje zit op de DS te spelen en de meeste anderen zitten op de computer te kloten. Ik ben van mijn website afgestuurd en dus verveel ik me. Ik krijg een bericht van mijn ma.

(mamma)
Hoi meis, ik heb groot nieuws!!
Als je thuis komt zal ik het meteen vertellen.
Xxjes mama

Vaag. Ik stuur geen bericht terug. Me ma zal toch moeten wachten tot na ik naar plusles muziek ben geweest. Misschien moet ik maar van plusles afgaan. Ik mag toch niks leuks van Tokio Hotel zingen. Ik zucht nog eens. “Waarom is mijn leven zo saai.”, zucht ik nog een keer. Hè, hè, eindelijk, de bel. Ik loop hand in hand met mijn vriendje naar het andere lokaal. Dit is ook wel echt het meest spannend in mijn leven, mijn vriendje verleiden. En het gebeurd ook nog eens zonder succes. Ik loop met een zucht naar het andere lokaal.
Ik kom thuis van school. Me ma is nog niet thuis. ‘Zeker boodschappen doen.’, denk ik. Ik start internet op en ga naar het forum. Ik begin mijn FF af te schrijven. Ik ben bijna klaar als mijn moeder binnen komt stormen. “Ja ik begin zo aan mijn huiswerk!”, schreeuw ik voordat mijn ma wat kan zeggen. “Hoeft niet. We gaan verhuizen!”, roept mijn moeder opgewonden. “Wat?!”, roep ik. Ik schrik me wild en wacht geduldig tot mijn moeder vertelt waar we heen gaan. “We gaan in Duitsland wonen!”, schreeuwt mijn moeder. Ik voel me gelijk zwaar depressief. “Waarom?”, vraag ik een beetje zwak. “Vindt je Tokio Hotel opeens niet leuk meer ofzo?”, vraagt mijn moeder. “Jawel, maar dan kan ik niet meer bij Phil zijn. Of ik zou enorm veel beltegoed moeten krijgen.”, zeg ik. Mijn moeder had daar duidelijk niet aan gedacht. Zomaar mijn hart breken was waarschijnlijk niet haar bedoeling geweest maarja, ik had wel wat ik altijd al wilde. Eindelijk naar Duitsland verhuizen. Ik heb het altijd al gewild. Zelfs voor ik Tokio Hotel kende. Vroeger gingen we altijd naar Duitsland of Oostenrijk op vakantie. “Maar waarom gaan we zo plotseling naar Duitsland?”, vraag ik aan mijn moeder. “Alleen jij en ik gaan er heen! Ik heb een goed betaalde opdracht gevonden. Dan moet je met je zoon of dochter voor een jaar lang naar een ander land verhuizen naar keuze, het moet wel in Europa zijn! Je krijgt daar een huis met alle spullen inbegrepen. Ik krijg 2000 euro per maand om te besteden. Ze willen weten in welk land je het voordeligst uit bent. Na afloop mag je al het geld houden! Ze zullen ook een school regelen en we hebben daar zelfs een privéchauffeur! Alhoewel ik denk dat we die niet nodig zullen hebben. Wel dan?”, zegt mijn moeder enthousiast. “Cool!”, roep ik gelijk. Dan konden we dus ook makkelijk naar concerten gaan van Tokio Hotel en Cinema Bizarre. Nouja, niet naar Tokio Hotel, want Bill is nog steeds ziek. “Welke spullen moet ik meenemen?”, vraag ik aan mijn moeder. “Helemaal niks! We gaan vanavond er heen en we krijgen daar gelijk geld om kleren mee te kopen. 1000 euro! Daar kun je dus hele leuke kleren van kopen”, zegt mijn moeder met een knipoog. “Ik neem wel mijn verhalen mee hoor!”, zeg ik waarschuwend tegen mijn moeder. Mijn moeder lacht. “Tuurlijk. Dat is goed hoor”, zegt ze met een knipoog en ze loopt mijn kamer uit. Ik ga naar Duitsland!

oja, als je een leuke naam kunt verzinnen mag je dat altijd zeggen mijn inspi gaat niet zover met namen
xxx

oooow, méér??

als ik weer op sgool ben

en hier is het volgende stukkie ^^
veel leesplezier

Deel 1 - Waarom? B
Ik stap uit de auto. Ik voel me misselijk. Waarom moest zijn broer nou altijd zo enorm hard crossen op de snelweg? “Geht’s?”, vraagt mijn broer. Ik kijk hem met een vernietigende blik aan. Hij loopt lachend naar binnen. Ik ga via de andere kant naar binnen. Gustav komt aanlopen met zijn hond. “Hallo.”, zegt hij vrolijk. Mijn ‘Halt die Fresse’ bordje hou ik tegen hem op en ik loop naar binnen. Dunja loopt op me af. Ik schud mijn hoofd. Ze loopt lachend weg. Waarom lachte ze me nou allemaal uit? Dacht ik boos. Ik liep naar mijn kamer en deed de deur op slot. Dat had ik niet moeten doen. “Seit wann bist du Schwul, Bill?”, vroeg Georg aan mij. “Ich bin nicht Schwul!”, schreeuw ik vanbinnen en ik kijk Georg vernietigend aan. Georg lacht en loopt naar de deur waar ik nog steeds voor sta. “Hallo, du stehst in meiner Tür…”, begint Georg te zingen. Ik hou mijn ‘Halt die Fresse’ bordje weer op terwijl ik van hem weg loop. Georg loopt lachend weg en ik sluit de deur weer. Na een paar minuten word er op de deur geklopt. “Bill! Ist alles OK?”, zegt Tom. Ik negeer hem. “Bill!”, schreeuwt Tom boos. “Wir warten auf dich!”. Ik keek verbaasd op. Wilde ze nu echt dat ik ging zingen? Ik blijf hem negeren en ik hoor hem zuchtend weglopen. Ik kijk naar het raam. Ik krijg opeens een heel gek idee. Ik loop naar het raam toe en open het. Ik kijk naar beneden. Het is toch best wel hoog, bedenk ik me. “Egal.”, fluister ik zachtjes. Ik klim uit het raam en spring naar beneden. Ik land perfect op mijn voeten. Ik glimlach. Weer iets wat ik beter dan Tom kan. Ik loop naar de straat. Ik kijk nog eens om naar de studio en dan loop ik naar de stad. Tijd om een meisje te zoeken, bedenk ik met een grijns op mijn gezicht. Na bijna een uur lopen kom ik aan in de stad. Dit zou nog wel eens moeilijk kunnen worden. Wie gaat nou geloven dat ik dé Bill Kaulitz ben? Mijn haar staat gewoon rechtop, zoals op alle posters, en ik heb ook al mijn make-up op. Waarom heb ik nou in interviews gezegd dat ik nooit zoals dit zou rondlopen? Ach wat. Ik moest er maar mee leven. Ik loop een klein restaurantje in op het station. Ik kijk een beetje rond en ga dan aan een tafel zitten. Ik zucht en kijk naar buiten. Er zullen vanzelf wel mensen komen die me herkende.

hihi, zeg maar of ik door moet schrijven :P
xxx

nog maar een stukje...(tja, het is erg saai op school hè)

Deel 2 - Hallo. A

We stappen uit de trein. Het is heel druk op het station. Mijn maag knort. Ik heb nog helemaal niks gegeten. “Mam? Kunnen we niet eerst ergens gaan eten?”, vraag ik. “Ja dat is goed hoor.”, antwoord mijn moeder. We lopen naar het stationrestaurant. Ik kijk door de ruit. Was dat nou? Nee dat kan niet. Die ligt nog in het ziekenhuis, bedenk ik me. Mijn moeder en ik lopen naar binnen. Het is heel rustig. Gelukkig, dan hoef ik ook niet zoveel Duits te praten, denk ik. “Hallo, kann ich ihr helfen?”, vraagt een serveerster. “Ja, bitte.”, antwoord mijn moeder. “Ein Kaffee mit Milch und Zucker, bitte.”, de serveerster schrijft het op en kijkt mij nu aan. “Können Sie mir die Speisekarte geben?”, vraag ik beleefd. “Natürlich, Fraulein.”, zegt de serveerster en geeft me het menu. “Ich habe gern ein Apfelsaft und ein Käsebrötchen, bitte.”, zeg ik. De serveerster schrijft het op en loopt weer weg. De fake Bill Kaulitz zit naar me te kijken. Ik glimlach naar hem. Hij glimlacht terug. Je zou toch bijna zeggen dat het dé echte Bill Kaulitz is met die lach! Ik kijk naar mijn moeder. “Wat is er?”, vraagt ze. “Een fake Bill Kaulitz. Hij zit met me te flirten”, zeg ik met een grijns. Mijn moeder schiet in de lach. “Waar dan?”, vraagt ze. Dat ze hem nog niet opgemerkt heeft, denk ik. “Daar, bij het raam.”, zeg ik en mijn moeder draait zich naar de faker. De faker zit naar buiten te staren. “Het kan hem best in het echt zijn hoor.”, zegt mijn moeder. Ik schiet in de lach. “Ja hoor, de echte ligt in het ziekenhuis! En dan nog, de echte loopt nooit zo rond met zijn haar en make-up”, lach ik mijn moeder toe. “Misschien is hij toch slim geworden.”, zegt mijn moeder. Ik kijk haar niet begrijpend aan. “Wat jij denkt is wat hij wilt dat je denkt, zo heeft hij geen last van fans.”, zegt ze. “Ik ga even checken of het de echte is.”, zeg ik en voor mijn moeder kan reageren, loop ik naar hem toe. Ik ga tegenover hem zitten. Hij kijkt me aan met een mysterieuze blik in zijn ogen. Ik glimlach vriendelijk naar hem. Hij glimlacht terug. “Sind Sie der echte Bill Kaulitz?”, vraag ik aan hem. Hij knikt. “Jede werde das sagen.”, lach ik. Ik zie dat hij wat wilt zeggen, maar hij doet het niet. “Wie geht’s mit deiner Stimme?”, vraag ik nu aan hem. “Viel besser als gestern.”, zegt de faker schor. Het was de echte! Ik pak zijn hand vast. Hij kijkt me verbaasd aan. Ik glimlach, dat lijkt me de beste optie. Hij glimlacht onzeker terug. Mijn moeder komt aanlopen. “De bestelling is er.”, zegt ze en ze loopt terug naar onze tafel. Ik lach. Bill kijkt met grote ogen me aan. “Das war meine Mutter. Unser Essen ist da.”, zeg ik tegen hem. Hij knikt. “Wollen Sie bei uns setzen?”, vraag ik aan hem. Hij knikt blij. Ik loop samen met hem terug naar mijn eigen tafeltje en ik ga zitten. Bill gaat naast me zitten. Mijn moeder kijkt me aan met een ik-zei-het-toch-blik. Ik begon mijn kaasbroodje te eten. Bill roept de serveerster en besteld wat. Ik heb niet gehoord wat. Mijn moeder kijkt mij met een boze blik aan. “Wat?”, vraag ik aan haar. “Je hebt een vriendje.”, zegt ze. Ik merk dat Bill zijn hand op mijn schoot heeft gelegd. Ik lach. “Ik ga echt niet vreemd hoor.”, zeg ik tegen mijn moeder. Bill krijgt nu ook zijn bestelling en begint te eten. Ik kijk naar hem. Wat is hij eigenlijk lief als hij niks zegt, denk ik. Ik schiet in de lach. “Was?”, vraagt Bill die doorheeft dat ik hem zit te bekijken. “Nichts.”, zeg ik tegen hem. Hij haalt zijn schouders op en gaat verder met eten.

nou dat was het wel voor vandaag na het weekend kan ik pas weer verder schrijven, tot dan moet je het hier maar mee doen hè

oo kei mooi verhaal al
ogarme bill
laat hem ni te veel zegge he hij moet oppasse me zijn stem he
maandag vervolg he
*wacht tot het maandag is *

hihi, tja, het sal onder schooltijd moeten hè -_-'
het komt allemaal goed hoor

haha ja daar me ik wacht tot maandag avond
en en dan geen nieuw stukkie ik kom aan u ore trekke
grapje he

*gaat alvast een plek zoeken om zich te verstoppen *
ik probeer egt om maandag een nieuw stukkie te posten, vermoord me nou niet als het niet lukt...

neejeneej da doe ik ni
aja anders komt er geen vervolg meer he op het stuk van nu
ma ge moet u ni haaste ze heb tijd gng dus

ok *few...*
xD

ZOooo, Jill gaat een berichtje achterlaten!!

ZEKER verder gaan, ik wacht in spanning af op het vervolg!!

Billie Bollie Boem

w8 maar op maandag

jullie kunnen wel alvast een naam voor het verhaal verzinnen *hint*
dan kun je miss wel een prijs winnen....
een personage in het verhaal ofso *angle-eyes*
xD
(maar dan moet je wel ff mijn FF gaan promoten zodat meer mensen mee kunnen doen hè )

Nieuw stukkie :D

Deel 2 - Hallo. B

Een heel mooi meisje komt binnen met, denk ik, haar moeder. Ze gaan aan een tafeltje zitten en bestellen wat. Het meisje kijkt me aan. Ze lacht naar me. Ik lach terug. Ze kijkt terug naar haar moeder. Ze zegt wat tegen haar moeder en die schiet in de lach. Ik kijk weer naar buiten. Ik hoor het meisje lachen. Wat heeft ze een mooie lach. Ik kijk heel even naar haar. Ze praat weer met haar moeder. Ze gaat tegenover me zitten. Ik kijk haar aan en denk of ik haar in bed kan krijgen. Ze lacht vriendelijk naar me. Ik lach terug. Geen kans op een hete avond. “Sind Sie der echte Bill Kaulitz?”, vraagt ze aan me. Ik knik. “Jede werde das sagen.”, zegt ze met een lach. Ik wil wat zeggen, maar het kan niet met mijn stem. “Wie geht’s mit deiner Stimme?”, vraagt ze aan mij. “Besser als gestern.”, zeg ik met mijn irritant schorre stem. Ik moest morgen weer naar de dokter. Nog even wachten, denk ik. Ze kijkt me eerst met verbazing aan. Ze pakt mijn hand vast. Dat voelt fijn, denk ik in mezelf. Ik kijk haar toch verbaasd aan. Ze glimlacht weer naar me. Ik glimlach onzeker terug. Het was best wel eng wat ze met me deed. De moeder komt aanlopen. Ze zegt iets in een vreemde taal. Ik kijk haar met verbaasde ogen aan. “Das war meine Mutter. Unser Essen ist da.”, zegt ze tegen me. Ik vermoedde al zoiets. Ik knik. “Wollen Sie bei uns setzen?”, vraagt ze aan me. Opeens voel ik me helemaal opbloeien vanbinnen. Ik knik enthousiast. Ze loopt naar haar tafeltje en ik loop mee. Ze gaat tegenover haar moeder zitten. Ik ga naast haar zitten. Ze begon aan haar kaasbroodje. Ik roep de serveerster en bestel ook een kaasbroodje. Ik leg mijn hand op haar bovenbeen, gewoon om haar reactie te zien. Ze merkt niks. Haar moeder zegt wat in de vreemde taal. Zij antwoord met een beetje woede in haar stem. Ze kijkt nog neutraal. Mijn broodje is er en ik begin gulzig te eten. Ik voel me bekeken. Het meisje lacht. Ik kijk op. “Was?”, vraag ik. “Nichts.”, zegt ze. Ik haal mijn schouders op en begin weer verder te eten. Wat was er met mij aan de hand? Ik durfde haar niet meer aan te kijken.

hehe, moek doorgaan????
miss morgen meer

nog maar een stukkie omdat ik me verveel op sgool xD

Deel 3 - Shoppen A

We zijn klaar met eten en er is betaald. Ik wil al opstaan om te gaan winkelen, maar ik besef dat Bill er ook nog is. “Wollen Sie mit uns shoppen gehen?”, vraag ik aan hem. Mijn moeder schiet in de lach. “Mam!”, roep ik tegen mijn moeder. “Das ist gut. Und nenne mich doch Bill.”, zegt Bill tegen me. Ik glimlach naar hem. “Ok, wo kann mann hier gut shoppen denn?”vraag ik uitlokkend aan hem. “Verfolg mich!”, zegt hij met een grijns. Wij, mijn ma en ik, lopen lachend achter hem aan. Bill weet duidelijk waar hij heen wilt want hij loopt alle winkels voorbij. “Wo gehen wir hin?”, vraag ik aan hem. “Warte, du werde es sehen wenn wir da sind.”, zegt hij met een mysterieuze glimlach. Ik kijk mijn moeder aan en we lachen. We komen aan bij een klein winkeltje. Het ziet er niet uit als een leuke winkel. “Voila!”, zegt Bill met een grijns. Ik kijk hem aan en hij loopt naar binnen. Hij begroet de verkoopster en de verkoopster rent naar hem toe. “Hallo, Billy. Wie geht’s mit deiner Stimme?”, vraagt de verkoopster bezorgd. Bill lacht. “Sehr gut, danke.”, zegt Bill met zijn liefste lach. Hij geeft de verkoopster een knuffel en rent naar de achterkant van de winkel. “Kom mit mir!”, roept hij. Mijn moeder en ik lopen naar hem toe. “Wow…”, zeg ik. We staan in een best kleine ruimte en overal aan de muren staan rekken met 2e-hands kleding. Er liggen allemaal kleren in de stijl van Bill’s kledingstijl. Ik kijk mijn ogen uit in de rekken. Er hangen ook hele leuke jurkjes bij. Het is hier geweldig! “Gut hè?”, zegt Bill tegen mij. “Es ist Perefkt!”, schreeuw ik en ik geef hem een knuffel. Hij glimlacht en knuffelt terug. Ik ga snel weer in de rekken kijken. Mijn moeder praat nog even met Bill. Ze ziet er niet blij uit. “Mam!”, schreeuw ik naar mijn ma. Ze kijkt op. “Houd je kop over Phil! Ik kan hem wel aan.”, zeg ik tegen haar. Ze kijkt eerst verbaasd en daarna lacht ze. Zij gaat nu ook rondsnuffelen in de rekken. Ik merk na een paar minuten dat Bill een beetje eenzaam om zich heen kijkt. “Was’s los?”, vraag ik aan hem. Hij glimlacht. “Gewöhnlich komm ich hier mit meinem Bruder. Aber wir haben Streit heute.”,zegt hij met een bedroeft gezicht. Ik kijk hem begrijpend aan. “Du wisst nicht wie das ist. Echt nicht.”, zegt hij tegen mij. “Aber ich weiβ wie es ist um Streit zu haben mit Geschwester.”, lach ik. Hij glimlacht. “Hast du Geschwester denn?”, vraagt hij aan me. “Ja. Ich habe ein kleines Bruder von 12 Jahre alt und eine kleine Schwester von 9 Jahre alt.”, zeg ik met een glimlach. Hij glimlacht terug. Ik ga weer rondneuzen in de rekken en hij loopt naar de voorkant van de winkel.

moek doorgaan?

ik maak nu een deal met jullie, als jullie doorspammen tot pag 3 en een titel verzinnen dan kun je een personage winnen in het verhaal (titel) en dan post ik weer 2 stuksels morgen *angle-eyes*
jullie zijn er al byna

oja, het speelt zich af in Berlijn hè xD

ooooooooooooooooo kei mooi verhaaal
en eum zal is nadenke over nen tittel ma ben daar ni zo goe in
dus ik laat de eer aan iemand anders over
of het moet zijn dak ne goeiie vind
en moet er weeral gespamt worde

spam ze xD
*ga Jill maar soeken(de billie bom-nogwat xD)*

is jill al on geweest ??
zal kik al beginge spamme tot jill on is he
* zoekkt jilll *

spammmie
spammie spammie
spammmie


heeft zin om te zinge

I won't try to philosophize
I'll just take a deep breath and I'll look in your eyes
This is how I feel
And its so so real
I got a closet filled up to the brim
With the ghosts of my past and the skeletons
And I don't know why
You'd even try
But I won't lie
You caught me off guard
Now I'm running and screaming

iedereen ore toe

zing maar door, je hebt nog heeeeel even...voordat ik (14:30) uit sgool ben...
anders heb je maar 1 stuksel :P:P
morgen geld de actie ook, maar dan tot pag. 4 :P

oooo ma kan tijdens school ni on kome
wilt ge echt morge geen stukje poste
heeft nog geen muziek op staan dus is nog nie aant zinge
seffes muziek opzette en dan kank zinge

ok, de actie tot pag 3 en een titel geld nog steeds :P
mar dan voor morgen (op sgool probeerde ik te posten maar werd weggestuurd door leerkracht -_-')
maaaaaar, dan post ik dus 2 stuksels morgen als je op pag 3 komt en een titel hebt xD

ma in tittels zoeke benk ni goe
daar zouk dan eerst meer van de ff vo moette wete
pg 3 mss da da nog lukt vndaag alsk sjans heb he
leerkrachte zijn stoem pfff
nu ik geen stukkie kunne leze
o wa klinkt da egowistis