Treinmeisje..

Hey Leute!! xD

Deze fanfic gaat over een meisje, Jill, (whaha ikke dus ), die Bill ontmoet op de trein en er vriendschap mee sluit.
Bill is op dat moment helemaal nog niet bekend in België met de groep Tokio Hotel.
Bill is met de groep Tokio Hotel naar België gekomen om even van de fans verlost te zijn en aan nieuwe songs te kunnen werken
en natuurlijk ook om nog eens deftig buiten op straat te kunnen komen als 'onbekende'.
nog iets belangrijk: Ik heb de namen van vele mensen die me dierbaar zijn, verwerkt in het verhaal.
(dus ni verschieten als je naam erin voorkomt )
ma da is over heel de fanfic versprijd hé.

nog belangrijk om te weten is: dat ik van mezelf enig kind heb gemaakt
en mijn ouders in het verhaal zo goed als nooit thuis zijn, altijd op zakenreis enzovoort
en ik dus veel voor mezelf moet zorgen

DIT IS EEN FICTIEF VERHAAL MET WEL WAARGEBEURDE FEITJES IN!
EN IK KEN BILL EN TH EN ALLES DUS NIET (damn! T'zou zo cool zijn moest ik ze echt kennen)

treinmeisje...

Mijn haren plakken in mijn gezicht. Mijn kleren doorweekt. Ik haat het als het zo regenachtig weer is als ik buiten moet komen. Ik plof me op een van de zeteltjes in de nog lege wagon in de trein neer, op weg naar Antwerpen. Ik kijk even op mijn gsm: Het is al 20:48 uur. Ik haal mij mp3 boven en zet ‘Taproot’ op met ‘Day by Day’. Ik verzink weg in mijn gedachten totdat ik een hand op mijn schouder voel kloppen en iemand: ‘Jongedame..jongedame..’ hoor zeggen.
Voorzichtig open ik mijn ogen weer en zie ik een grote man met een blauw petje voor me staan. Aah het is de treinconducteur. ‘Je kaartje graag.’ Zegt de treinconducteur. Ik haal hem snel boven uit mijn tas. Hij knipt een gaatje en even later is de treinconducteur
weer verdwenen. Ondertussen was ‘Nailpin’ met ‘This coma’ op mijn mp3 opgesprongen.
Toen het liedje gedaan was zette ik ‘My Chemical romance’ met ‘Teenagers’ op. Even later stopte de trein en er stapte een oude vrouw en een jongen op. De minuten kruipen langzaam voorbij met hem in mijn buurt. De ondertussen opgesprongen ’30 seconds to Mars’ begon me te irriteren. Raar eigenlijk want ik kan er normaal uren aan een stuk door naar luisteren.
Ik zet mijn mp3 af want ik kan me toch niet meer op de muziek concentreren. Voorzichtig probeer ik weer naar hem te kijken. Ik krijg het weer helemaal warm vanbinnen. Ik moet contact met hem leggen, maar hoe? Denk ik nog. ‘HATSCHIIIII’ Hoor ik hem niezen.
Dit is mijn kans! Ik haal snel een papieren zakdoekje boven uit mijn tas en geef het aan hem met de woorden:
‘Hier, dit kan je wel gebruiken denk ik.’ *Glimlach* ‘Dank je.’ Zegt hij lief. Hij snuit even zijn neus en vraagt: Hoe heet je? ‘Jill.’ Zeg ik terwijl ik niet kan stoppen met glimlachen. Vanbinnen loop ik over van geluk. ‘Hey, leuke naam. *daarbij lacht hij lief* Ik ben Bill.’ Zegt hij terwijl hij even rechtstaat om me de hand te komen schudden. ‘En wat doe jij zo laat in dit regenweer nog buiten?’ Vraagt hij terwijl hij zich op de zetel over mij installeert. Ik ben voor een dagje naar Ieper gegaan om een hele dag fun te beleven met een coole vriendin, Kim!.
‘Leuk! Ieper is hier toch een eindje vandaan, niet? Dan moet het wel een speciale vriendin zijn als je zo een afstand voor haar aflegt.’ Zegt hij geïnteresseerd. Jaah! ze is echt wijs! En jij? Wat heb jij vandaag dan gedaan? Shoppen! *Wijst naar de zakken die hij bijheeft.*
Ineens begin ik te lachen, waarom weet ik niet, maar ik kon het niet bedwingen. Gelukkig lacht hij mee. *Oeeeeee, die lach van hem is onbetaalbaar.*
Cool! Laat eens zien! Zeg ik geïnteresseerd om me nog uit deze situatie te redden. Zeker?
Jaah! Oké… hier heb je 5 T-shirts, 4 broeken, 3 riemen, zwarte en witte nagellak, 3 bussen haarlak, een ketting en 2 boxers. *Coole boxers.* Wow, dat was nog eens shoppen zeg ik met mijn ogen wijd open op zijn nieuwe spulletjes gericht. ‘Jaah! Zeg dat wel… weet je wat? Kom volgende keer gewoon mee.’ OMG, vroeg hij me nu net mee op te gaan shoppen met hem? Dat kan niet…ik moet dromen. Neenee, hij vroeg het echt! *Dream is coming true* ‘Oooh, maar het hoeft niet hoor, als je liever niet wilt.’ Zegt hij dan omdat hij ziet dat ik hem een beetje raar aankijk en aarzel. Hij kijkt teleurgesteld weg. ‘Wat? Neen! Tuurlijk wil ik mee! Ik verheug me er nu al op om samen met jou te gaan shoppen.’ Ik zie zijn gezicht weer helemaal opklaren. Gelukkig, want dat zielige gezichtje van hem was echt te erg om lang aan te zien ‘Wacht, hier mijn nummer, dan bel je maar als je eens zin hebt of als je gewoon eens wil praten ofzo… Ik moet hier afstappen, tot snel, Jill! Ik vind je een leuk meisje.’ Zegt hij al blozend nog voor hij richting de deur gaat om af te stappen. Ik zie nog hoe hij afstapt en snel in het donker verdwijnt. Wat? Bloosde hij nu net? Neee! Jill, dat was gewoon door de regen, en dan die warmte hier… Ach, je beeld je weer vanalles in. Ik zak een beetje onderuit op de zetel en maak mijn hoofd leeg. Ik ben het regenachtige weer helemaal vergeten. Ik kijk nog naar het papiertje met zijn nummer erop en neem gauw mijn gsm om hem op te slagen. En steek mijn gsm dan weer weg. Het papiertje dat ik van hem kreeg houd ik goed bij. ‘Mmm, hij vindt me leuk’ zucht ik. Ik doe mijn jas weer aan en neem mijn zak want ondertussen zijn we aan de eindhalte aangekomen. Pfff, gelukkig ben ik bijna thuis. Ik stap de trein uit en de regen weer in, maar dat kan me niet schelen. Mijn ontmoeting met Bill maakt alles weer goed.
Om 21.23 komt de volgende bus naar huis zie ik. Oefff, over 1 uurtje ben ik thuis en kan ik lekker in mijn bed kruipen en lang uitslapen. Amaj, zo een hele dag op zwier met Kim is vermoeiend. Ik neem mijn gsm en begin een sms’je te typen naar Sara:

“Wow Saar :O ik ben
vandaag naar Ieper
geweest met Kim é
en op de trein
terug naar Antwerpen
heb ik een toffe jongen
ontmoet
Kuss”

‘Verzenden’…’Bericht verzonden’ Hihi, wedden dat ze direct terug stuurt?
*16 seconden later* Jaah, 1 nieuw bericht van Sara!:

“Haha, dat is goed!
Je hebt toch zijn
e-mailadres é?
En anders: loop je
hem nu achterna
en ga je het hem
vragen! Gewoon
doen! x x x”

‘Opties’…‘Antwoorden’:

“Whahaha :p
Hij is ergens anders
Afgestapt…
En nee ik heb zijn
e-mailadres niet…
Maar ik heb iets véél
Beter…zijn nummer!!
Kuss”

‘Verzenden’…‘Bericht verzonden’ Aah daar is de bus al! Snel stap ik in en 46 minuutjes later ben ik weer thuis. Als ik eenmaal binnen ben, ga ik direct richting badkamer voor een warme douche en daarna richting bed. Maar voor ik in slaap val denk ik terug aan de leuke dag die ik samen met Kim heb beleeft… en aan de leuke afsluiter ervan.

Zachtjes word ik wakker. Ik kijk op mijn gsm en zie dat het 12.38 uur is, maar toch besluit ik nog even te blijven liggen. Uiteindelijk val ik weer in slaap. Als ik mijn ogen weer open en op mijn gsm kijk is het 15.03 uur. Nu is het echt wel tijd dat ik opsta, denk ik. Ik ga naar beneden, zet de radio op, neem een kom, een lepel en de cornflakesdoos, zet ze op tafel en instaleer me op de stoel aan de tafel. Ik doe gauw wat cornflakes in mijn kom en begin er van te eten terwijl ‘Hey there delilah’ van ‘Plain white T’s’ op de radio gedraaid word. Ik vind het zo gezellig om te eten met een muziekje op de achtergrond. Zeker als ik weer eens alleen thuis ben doordat mijn ouders op zakenreis enzovoort zijn. Pfff, ik zie hen zo weinig de laatste tijd… Ik mis ze! Er loopt een traan over mijn wang. Ik veeg ze gauw weg en zet mijn kom en lepel in de afwasmachine. Ik neem nog een glas uit de kast, vul het met fruitsap, drink het glas in 1 keer leeg en zet ze ook mee in de afwasmachine. Ik ga in de zetel zitten en denk na over wat ik vandaag nog kan doen. Pfff, ik heb geen idee maar eerst…sms-time!
Wie zou ik iets sturen? Bill!:

“Hey Bill!
Gisteren nog goed
thuisgeraakt?
PS: ik ben Jill,
het treinmeisje
van gisteren.
Ken je me nog?
Kuss”

En ‘Verzenden’…’Bericht verzonden’ Hopelijk stuurt hij snel terug. Ik blijf naar het schermpje van mijn gsm staren, maar er komt maar geen nieuw berichtje binnen. Een beetje teleurgesteld leg ik mijn gsm weg en ga ik naar boven om me aan te kleden. Ik moet hem uit mijn hoofd zetten! Zeg ik luidop. Ik doe een gewone jeans en een zwart topje aan. Ik schud mijn haren goed, ga er losjes met de kam doorheen, zodat het een wild tintje heeft en bekijk daarna het resultaat in de spiegel. Bijna perfect! Enkel nog wat mascara, oogpotlood en een nieuw laagje nagellak ontbreken. Ik loop naar de badkamer, breng wat mascara en oogpotlood op en loop dan naar mijn grote nagellak collectieschuif en kies een fris blauw tintje dat ik zal afwerken met een beetje rood. Ik ga nog even de nagellakremover halen voor de vorige er volledig van te verwijderen. Daarna begin ik meteen met het blauw op al mijn nagels aan te brengen. Omdat mijn nagels wat tijd nodig hebben om te drogen, zal ik beneden wat tv gaan zien, daar is de tv toch vele groter dan die van op mijn kamer. Ik zet me in de zetel neer en zet een of ander kinderprogramma op, die zijn altijd leuk om naar te kijken als je je verveeld. Na een kwartiertje zet ik de tv weer af en ga ik mijn nagel-lakken-sessie verderzetten. Met het rood maak ik op elke nagel een hartje vanboven in de hoek. Na een uur en een half is het me gelukt om op elke vinger een gelukt hartje te zetten. Ik bekijk het resultaat en ben er heel blij mee. Ik ga voor de spiegel staan en bekijk me opnieuw. Jaah nu is het perfect! Weer ga ik naar beneden tv zien om in de tussentijd mijn nagels volledig te laten drogen.

Ik bekijk nog even mijn gsm en zie dat ik ondertussen een berichtje heb ontvangen…van Bill! *Is super-blij* Hij is me dan toch niet vergeten...eens snel lezen wat hij heeft gestuurd:

“Hey Bill!
Gisteren nog goed
thuisgeraakt?
PS: ik ben Jill,
het treinmeisje
van gisteren.
Ken je me nog?
Kuss”

En ‘Verzenden’…’Bericht verzonden’ Hopelijk stuurt hij snel terug. Ik blijf naar het schermpje van mijn gsm staren, maar er komt maar geen nieuw berichtje binnen. Een beetje teleurgesteld leg ik mijn gsm weg en ga ik naar boven om me aan te kleden. Ik moet hem uit mijn hoofd zetten! Zeg ik luidop. Ik doe een gewone jeans en een zwart topje aan. Ik schud mijn haren goed, ga er losjes met de kam doorheen, zodat het een wild tintje heeft en bekijk daarna het resultaat in de spiegel. Bijna perfect! Enkel nog wat mascara, oogpotlood en een nieuw laagje nagellak ontbreken. Ik loop naar de badkamer, breng wat mascara en oogpotlood op en loop dan naar mijn grote nagellak collectieschuif en kies een fris blauw tintje dat ik zal afwerken met een beetje rood. Ik ga nog even de nagellakremover halen voor de vorige er volledig van te verwijderen. Daarna begin ik meteen met het blauw op al mijn nagels aan te brengen. Omdat mijn nagels wat tijd nodig hebben om te drogen, zal ik beneden wat tv gaan zien, daar is de tv toch vele groter dan die van op mijn kamer. Ik zet me in de zetel neer en zet een of ander kinderprogramma op, die zijn altijd leuk om naar te kijken als je je verveeld. Na een kwartiertje zet ik de tv weer af en ga ik mijn nagel-lakken-sessie verderzetten. Met het rood maak ik op elke nagel een hartje vanboven in de hoek. Na een uur en een half is het me gelukt om op elke vinger een gelukt hartje te zetten. Ik bekijk het resultaat en ben er heel blij mee. Ik ga voor de spiegel staan en bekijk me opnieuw. Jaah nu is het perfect! Weer ga ik naar beneden tv zien om in de tussentijd mijn nagels volledig te laten drogen.

Ik bekijk nog even mijn gsm en zie dat ik ondertussen een berichtje heb ontvangen…van Bill! *Is super-blij* Hij is me dan toch niet vergeten...eens snel lezen wat hij heeft gestuurd:

“Hey Jill,
Natuurlijk ken ik je
nog! Hoe kan ik jou
nu vergeten? Jaah,
ben goed thuisgeraakt.
Zeg, heb je morgen
iets te doen?
wil je anders samen
met me iets gaan
drinken ofzo?
PS: sorry voor het
late antwoord…
xBill”

Ooh, tuurlijk wil ik iets met hem gaan drinken *smile smile* whiiiiii, is hij niet lief… ‘Opties’…‘Antwoorden’:

“Super-goed idee Bill!
Euh, spreken we af op
de meir in Antwerpen?
Maar waar juist en
hoe laat?
PS: geeft niets
Kuss

‘Verzenden’ Hopelijk antwoord hij nu wel net iets sneller dan vorige keer. *staart terug naar het schermpje van haar gsm* Jaah, een berichtje van Bill:

“De meir? Goed idee!
Euh, om 2 uur aan
de ingang van het
treinstation? Wat
vind treinmeisje
ervan? PS: Dank je
xBill”

‘Opties’…’Antwoorden’:

“Treinmeisje vindt het
Super!
Dus tot morgen!
Kuss”

‘Verzenden’…*enkele ogenblikken later* 1 nieuw bericht:

“Oki, tot morgen!
Ik kijk ernaar uit
je weer te zien…
xBill”

Ik ook *zucht*. Ik leg mijn gsm weer weg. Soms is het zo handig om bijna nooit ouders om je heen te hebben, dan hoef je niet te vragen of je met een leuke jongen naar het stad mag gaan, bevoorbeeld. Ik kijk nog een goed halfuurtje wat tv en dan wil ik beginnen met mijn eten klaar te maken. Mmm, eens even zien of we nog pizza in huis hebben. Jaah! Een pizza margeritta voor vanavond voor mij, zeg ik terwijl ik hem uit de diepvriezer haal, en de oven al voorverwarm. Niet veel later steek ik de pizza in de nu al warme oven. Ondertussen neem ik een bord, een glas, mes en onderlegger, ik leg ze allemaal mooi op de tafel. Ook zet ik weer de radio op. Ondertussen is mijn pizza al klaar en leg ik hem op het bord. Ik vul mijn glas nog met Cola en nu kan ik beginnen met eten. Ik snij hem in 8 stuken en geniet van elke hap. ‘Waarom ben jij toch zo lekker?’ Vraag ik aan de pizza die ik aan het opeten ben. Het is niet dat ik een antwoord verwacht, maar ergens had ik er toch op gehoopt. Na een halfuurtje is er niets meer van die pizza te bespeuren en ruim ik de tafel weer af. Ik ga voor de rest van de avond een leuke film uitzoeken om naar te kijken denk ik bij mezelf. Ik ga naar mijn dvd-kast en neem er een willekeurig uit: ‘The notebook’ is het geworden. Dat is lang geleden dat ik die nog heb gezien. Denk ik terwijl ik nadenk waar de film weer over gaat. Ik lees vluchtig het stukje tekst op de achterkant en weet het weer. Jaah die is zoo leuk. Ik zet hem op, instaleer me in de zetel samen met de fles cola, een zakje chips en een doos Kleenex. Als de film gedaan is ruim ik de chips, de cola, de Kleenex en de gebruikte zakdoekjes op. Ik zet de dvd weer op zijn plaats in de dvd-kast en daarna ga ik naar mijn kamer om in mijn bed nog een beetje in de ‘Joepie’ te lezen. Na een tijdje leg ik hem weer weg en ga ik slapen. Ik droom heerlijk die nacht, ik beleefde mijn ontmoeting met Bill opnieuw…

Ik doe mijn ogen langzaam open en het enige waar in nog aan kan denken is: Bill, en dat ik hem straks weer ga zien. Eens kijken hoe laat het is: 9.31. Ooh, ik heb nog veel tijd denk ik hardop en blijf nog even liggen. Mmm, wat zou ik aandoen? Gaat het door me heen? Aah, mijn lievelingsjeans en daarbij…dat rode T-shirtje. Jaah, denk ik tevreden. Ik sluit mijn ogen weer voor een paar minuten, maar dan sta ik op. Ik ga naar de badkamer en neem een warme douche. Daarna ga ik mijn kleren zoek in mijn kamer. En dan doe ik mijn haren. Ik zorg weer voor dat wilde tintje, dat vind ik zo leuk. Ik werk het af met een tikje haarlak, zodat alles mooi blijft zitten. Nu nog enkel wat mascara en oogpotlood aanbrengen en ik ben helemaal klaar om Bill opnieuw te ontmoeten.

Ooh, het is al na 12.00 uur? Nja, dan zal ik maar snel iets eten! Heel uitgebreid zal het niet zijn, zoals gewoonlijk, een kom cornflakes met een streepje muziek op de achtergrond. Ik verzink een beetje in mijn gedachten, maar als ik dan door heb dat het kwart voor 1 uur is, besef ik dat ik, als ik de bus nog wil halen, ik me een beetje zal moeten haasten. Ik ruim heel snel de tafel af, doe snel mijn jas aan en neem mijn zak. Ik controleer nog of ik alles bijheb en haast me naar de bushalte. Niet veel later komt de bus eraan. ‘Gelukkig, ik ben nog op tijd.’ Zeg ik opgelucht terwijl ik de bus opstap. Ik zet me neer op een van de vrije stoeltjes en schakel mijn mp3 in. Na 40 minuutjes rijden is de bus aan zijn eindhalte aangekomen en moet ik afstappen. Ik steek mijn mp3 weer weg en zie dat het 13.45 uur is. Nog net genoeg tijd om naar het treinstation te stappen. Als ik er bijna ben zie ik dat hij er al staat. Wow, hij is écht te mooi om waar te zijn. Zijn haar zit weer zo leuk vandaag en zijn kledingstijl is helemaal af! Hij ziet mij ook. Ik ga naar hem toe, zeg: ‘Hey!’ en geef hem een kusje op zijn wang. Hij lacht lief na dit gebaar. Ook ik kan mijn lach niet onderdrukken. Zijn wangen kleuren een beetje rood. Zou het door dat kusje van mij zijn? Maar nee! Jill, je beeld je weer vanalles in. Zeg ik tegen mezelf. Sta je hier al lang? Vraag ik aan hem ‘Neen, nog maar een paar minuutjes.’ ‘Ik zag wat verderop een leuk plekje om iets te gaan drinken.’ Ging Bill verder. ‘zullen we daar anders naartoe gaan?’ Oké, dat is goed! Zeg ik. Onderweg zegt hij niet veel.

Een paar straatjes verder is het plekje waar Bill het over had, en inderdaad, het ziet er erg gezellig uit. Zullen we binnen gaan zitten? Vraag ik aan Bill. ‘Ja, dat is goed’ Zegt hij met een lach op zijn gezicht. We gaan naar binnen en zetten ons aan een gemakkelijk tafeltje. Ik doe, net zoals Bill mijn jas uit. Ik kijk in het rond en neem de hele omgeving in me op. Ineens hoor ik ergens in de verte een warme stem iets zeggen. Het is de stem van Bill. ‘Jill…Jill’ zegt hij terwijl hij nu even aan mijn arm tikt. ‘Euh, ja? Wat is er?’ Zeg ik een beetje dromerig. Ik was even vergeten dat ik met Bill in een leuk cafeetje op de meir in Antwerpen zat. ‘Je gsm rinkelt.’ Zegt hij wijzend naar mijn zak, waar het geluid uitkomt. ‘Ooh, dank je.’ Zeg ik met een lachje terwijl ik snel mijn gsm in mijn zak zoek. Wie belt er mij nu toch, op dit moment? Zeg ik onhoorbaar. Jaah! Ik heb mijn gsm te pakken, ik wil net op het groene telefoontje drukken maar te laat, “1 gemiste oproep van Sizzahx” komt er om mijn gsm tevoorschijn. Damn, net telaat. Zeg ik luid hoorbaar. ‘Wat is er?’ vraagt Bill bezorgd. ‘Ooh, niks hoor, ik was gewoon net te laat om mijn gsm op te nemen’ Ik heb deze zin nog niet eens uitgesproken of mijn gsm begint weer als een gek te rinkelen. ‘Haha, maar nu zal ik niet telaat zijn zeg ik lachend tegen Bill.’

“Hey, met Jill!
<Hallo, met Isis hé.
Jaah! Sis! Dat is al zo lang geleden…
En al een toffe grote vakantie gehad?
< Jah, hoor, en jij?
Oh, ik ook zene…
Ik ben al interessante mensen tegengekomen
*kijkt stiekem naar Bill, die ineens opkijkt,
bij dat te horen en een lachje niet kan onderdrukken.
Oeeeeeeeeeee, wat lacht hij toch zo schattig!!*
Waarvoor bel je eigenlijk?
<Ja. Dus, heb je zin om met mij,
<Anne, Kaya en Shana
<vrijdagavond naar de cinema te gaan?
Cool, met ons vijven^^
Is dat wel verantwoordelijk?
*lachen alletwee*
<euh…NEE! Laten we de cinemazaal
<maar weer eens goed onveilig maken!!
Whoehoe! Dat kan ik gewoon niet missen!
Hoe spreken we af?
<Ik zal je nog wel sms’n
Oki, dat is goed!
K’zie je dan!
<Jah, bye
<Greetz
Dada, kusjeees.”

Ik druk mijn gsm af en steek hem weer veilig weg in mijn zak. ‘Sorry voor het telefoontje, Bill, het was een van mijn vriendinnen...’ ‘Zo zo, en wie was die interessante persoon dan wel?’ Zegt Bill met een grote lach op zijn gezicht. ‘Ha, jij natuurlijk’ Zei ik terwijl ik hem in zijn zei porde. Ook in kreeg een poraanval van hem. We hadden alletwee de slappe lach. Waarschijnlijk keek het hele caféétje al naar ons, maar dat kon ons niet veel schelen, we hadden fun en iedereen mocht het weten. ‘Wat hadden jullie graag te drinken gehad?’ Hoor ik vrouwenstem zeggen. We zetten ons beiden weer recht en ik zei: ‘Voor mij een cola graag.’ ‘Ja, voor mij ook!’ hoorde ik Bill direct na mij zeggen. Als de serveerster weer weg was, barstte we terug in lachen uit. Even later waren we weer bekomen, net op tijd want de serveerster kwam er met onze cola’s aan. ‘Alsjeblieft, 2 cola’s…Dat is dan 3 euro graag.’ Ik wil net mijn portemonnee tevoorschijn halen om 3 euro te zoeken maar Bill zegt ineens: ‘Ik betaal wel hoor, ik heb jou tenslotte ook uitgenodigd.’ En geeft snel 3 euro aan de serveerster.
Ik nip even aan mijn cola en werp een blik richting Bill zijn portemonnee. Héj, is dat geen foto van hem? En wow, wie staat daarnaast? Die is, OMG, zo heettt!! Net als Bill zijn portemonnee wilt wegsteken, grijp ik hem vast en haal de foto eruit. Ik bekijk de foto héél aandachtig. Die dreads *zwijmelt* ‘Wow, wie is die jonge die naast jou staat? Een van je vrienden? Mmm, hij lijkt wel op jou vind ik. Dat lachje, die ogen. Nene, het kan toch niet een broer van je zijn ofwel soms?’ ‘Aah, dat is Tom! Jaa, hij is mijn enige broer. *trots* Mijn eeneiige-tweelingbroer zelfs.’ ‘Echt waar? Super! Wow, die ziet er zo leuk uit!’ ‘Ah, dat zal hij graag horen.’ Zegt Bill met een grote lach. Ik steek de foto terug in zijn portemonnee en geef hem weer veilig terug aan Bill. ‘Hij betekent wel veel voor je zeker hé?’ ‘Jah! Enorm véél, ik kan niet zonder hem. We zijn 2 handen op 1 buik. We hebben zo een speciale band met elkaar, we begrijpen elkaar écht áltijd. Sommige mensen vinden dat raar maar we zijn echt onafscheidelijk.’ Verteld Bill me met fonkelende ogen. Wow, daar kan ik uren in blijven kijken. Hij spreekt met zoveel passie over zijn broer. Het raakt me echt. ‘Neen, dat is niet raar, dat is fascinerend.’ ‘En heb jij een broer of een zus?’ ‘Neen...’ Zeg ik hoofdschuddend.
Ik kijk wat triestig na die vraag... ‘…Ik had er wel graag een gehad. Ik ben altijd alleen thuis zie je. Mijn ouders zijn zo goed als altijd op zakenreis. Enja... Ik zit zo goed als altijd alleen thuis, ik ken mijn ouders eigenlijk niet goed. En mij kennen ze al helemaal niet.’ Langzaam vloeit er een traan over mijn wang. ‘Jill, toch…’ hoor ik Bill zeggen terwijl hij dichter naar me toeschuift en een arm om me heen legt. ‘Ik heb totaal geen band met ze. Ze snappen me nooit… Als vriendinnen dan zo vertellen dat ze weer eens ruzie met hun ouders hebben gehad, kan ik er nooit over meepraten. Omdat ik nooit ruzie met ze maak,…omdat ik ze nooit zie.’ Weer vloeien er een paar tranen over mijn wang.’ ‘Ze denken dat ik gelukkig ben…maar dat ben ik niet. Het doet me zo pijn dat ze er nooit voor me zijn en we vreemden voor elkaar zijn’ Ondertussen was Bill al met zijn hand over mijn rug aan het aaien. Het kalmeerde me. Hij merkte dat ik er rustig van werd en gaf me nog een dikke knuffel. ‘Laten we maar over iets anders praten.’ Zei Bill. Ik knikte. ‘Dank je Bill’ ‘Ach, daar zijn vrienden toch voor?’ Hij gaf me een por in mijn zij om weer een lach op mijn gezicht te toveren. En het lukte hem dan ook nog. ‘Wacht maar!’ zei ik ontdeugend en gaf Bill een poraanval. We zaten alletwee weer luidkeels te lachen maar na enkele boze blikken besloten we toch onze volumeknop wat lager te zetten.

Ik nam nog een grote slok van mijn Cola waarop ik Bill hoorde zeggen: ‘Mmm, je nagels zijn leuk gedaan. Doe je dat zelf?’ ‘Jaah, dat heb ik zelf gedaan! *trots* Je hebt er wel geduld voor nodig, het kan soms laaaang duren.’ Antwoord ik, blij dat hij mijn nagels leuk gedaan vind. ‘Uhu, dat weet ik, ik doe mijn nagels ook zelf.’ Antwoordde Bill daarop. ‘He, had ik al gezien.’ Zeg ik met een knipoog. ‘Weet je, je bent de eerste jongen bij wie ik nagellak en make-up op zie… Cool en ik vind ze ook nog eens perfect bij je passen.’ ‘Nja, je moet gewoon je eigen stijl te durven hebben.’ Zegt Bill weer met zo een super-lief-lachje en met een beetje rode wangetjes. Ik denk dat hij blij is dat ik zijn nagels en make-up mooi vind. ‘Jah! Vind ik ook, maar er wordt toch zo op neer gekeken? …Jongens met make-up op en nagellak aan?’ ‘Pfff, wat kan mij het nu schelen wat de rest van me vind? Ik doe mijn ding en kunnen ze daar niet me leven… Ja, dat is dan spijtig voor hen he. Ik ben gewoon mezelf en ik ben er nog trots op ook’ Ooh, is hij niet mega-geweldig, hij is écht hét van hét, mmm hij is zoo lief en helemaal zichzelf… Oneee, volgens mij word ik écht verliefd op hem, Bill... Wow, de 2de keer dat ik verliefd word, ik dacht dat ik nooit meer verliefd ging zijn na vorige keer... Maar hij is zoo speciaal… *Happy* ‘Ik vind het dus by the way helemaal super als iemand he-le-maal zichzelf durft zijn en dat durft te uiten door zijn eigen stijl te hebben enzo… Jah! Jij bent daar dus een perfect voorbeeld van!’ ‘Dank je.’ Aaaah, Bill, stop met zo schattig te lachen! Ik smelt gewoon he-le-maal! Wow, zo lief… ‘Ik vind jou stijl ook super-geslaagd!’ *Big, Big Smile* ‘Ooh…vind je dat echt?’ ‘Jah, absoluut zeker!’ *Bloos* ‘Jij bent de eerste die dat heeft gezegd, dank je wel!’ Ik vlieg hem om zijn nek en geef hen een grote knuffel. ‘Oh, dat is graag gedaan hoor. Je experimenteert graag denk ik en je houd duidelijk van een iets wilder karakter.’ ‘Jaah! Dat klopt volledig! Weet je, ik heb zelfs een naam voor mijn stijl gevonden. “De Jill-stijl” ookwel “Rockmantic” genoemd.’ ‘Hej, dat vind ik leuk gevonden, je straalt het volledig uit.’ *bloosbloos* ‘Hoe ben je eigenlijk op doe naam gekomen?’ ‘Ha, Sylv, een vriendin van mij heeft hem eigenlijk uitgevonden. Ik vond het zo een originele naam dat ik zei dat ik hem ook ging gebruiken. Het is dus zo wat onze exclusieve stijl! En met “Rockmantic” bedoelen we een stijl met Rock-gehalte en een romantische toets daaraan. Dus veel zwart, rood en wit. En aangezien dat ook nog eens mijn lievelingskleuren zijn en ik me zo ook kleed, past deze term perfect bij me, en heb ik me dus zo genoemd.’ ‘er zit dus duidelijk wel een geschiedenis achter dat woord.’ ‘Jah, wees daar maar zeker van!’ Zeg ik voordat ik mij glas cola leegdrink. ‘Wil je nog iets drinken?’ Vraag Bill aan me. ‘Nee, ik heb een veel beter idee.’ *lacht geheimzinnig* ‘Ow, wat dan?’ vraagt Bill terwijl hij een stukje dichter tegen me komt zitten. ‘Ha, dat zal je nog wel zien! Kom laten we eerst wat op de meir rondlopen.’ Zeg ik met een leuk ideetje in mijn hoofd. ‘Okéé, weet jij misschien enkele leuke plekjes zijn? Want ik ben er nog maar één keertje geweest…’ zegt Bill wat twijfelend. ‘Watttt?? Jij bent nog maar één keer op de meir geweest??’ Roep ik met mijn ogen wijd open naar bill starend. ‘Ja…’ zeg Bill dan verlegen. ‘Oki, geen probleem! Ik leer zal je de meir wel leren kennen! Ha’ Zeg ik terwijl ik hem een duwtje in zijn zij geef. ‘Kom, we vertrekken nu onmiddellijk…Weinig tijd! Veel te doen!’ ‘Jah!!’ We springen recht, trekken onze jas aan en gaan richting de meir.

We zijn beiden stil. Ik zou zoveel willen zeggen, maar tegelijkertijd ook niet. Ik kan zo genieten van de stilte. Zo voel ik de aanwezigheid van een persoon écht goed. Het is moeilijk te verklaren, maar stiltes zijn momenten vol gevoel. Althans zo voel ik dat toch. Ik denk terug aan zijn woorden. Ze doen me nadenken.
‘Bill?’ Vraag ik ‘Jaa?’ ‘Hoe komt het dat je nog maar een keertje op de meir bent geweest?’ ‘Ha, daar is een simpele verklaring voor.’ ‘Hoezo?’ ‘Het is de eerste keer dat ik in Antwerpen verblijf.’ ‘Euh?’ Zeg ik terwijl ik halt houd en meer uitleg wil. Bill stopt ook, kijkt me aan en zegt met een iets wat triestige blik: ‘Jaa, ik woon in Duitsland…’ ‘HE, WATTTT?? Woon jij, in Duitsland?? Eh eh, wat doe jij dan hier? En hoe komt het dat je Nederlands praat? Sorry, maar nu kan ik even niet volgen…’ Zeg ik terwijl ik Bill met verbaasde ogen aankijk en wil dat hij me de hele situatie duidelijk uitlegt. ‘Kom we gaan daar even zitten, dan zal ik je het helemaal uitleggen.’ Oki, dat is goed.’ Nog altijd een beetje verbaast volg ik Bill naar het bankje en zet me naast hem neer. ‘Dus… Ik, Tom, je weet wel mijn tweelingbroer die jij er zo leuk uitzien vind, Gustav en Georg, 2 vrienden van mij en Tom, zijn hier op een soort van vakantie.’
‘Achzo…’ Zeg ik wat teleurgesteld, maar nog steeds blozend door wat hij over mij en Tom zei. ‘Mijn lievelings tante woonde altijd in België en heeft mij en Tom dus ook het Nederlands aangeleerd als ik klein was. En daardoor dus kan ik vloeiend Nederlands. En op onze beurt hebben we Georg en Gustav dan ook het Nederlands aangeleerd. Enja, nu zit ik hier 2 maanden, samen met mijn 3 beste vrienden in het hartje van Antwerpen.
Maar als hij in Duitsland woont? Hoe ga ik hem dan ooit weer zien, als hij hier enkel op vakantie is??? Ik ben verliefd op een jongen die zo lief is, zo mooie ogen heeft en een lachje die me elke keer weer doet smelten… en die 100de kilometers ver van mij vandaan woont. Ik wil niet verliefd zijn op iemand die ik nooit meer zal zien. Alsjeblieft, nee! Niet weer zoals vorige keer toen ik verliefd was… Er loopt een traan over mijn wang. Ik durf Bill niet meer aan te kijken. Ik durf enkel nog naar de grond te kijken. ‘Gaat het wel?’ Vraagt Bill voorzichtig. Ik schud zachtjes van ‘Neen.’ Ik zou willen weglopen maar ik kan niet. Bill ziet dat ik het moeilijk heb. Ik zie het niet. Ik voel het. Een arm trekt me naar hem toe. Een lichaam troost me. Het is Bill. ‘Sorry’ Zeg ik tegen hem ‘Het geeft niets…’ ‘Het ligt gewoon moeilijk… Ik, ik…’ Breng ik uit. ‘Sttt, je hoeft niets te zeggen…’ Zegt Bill troostend. ‘Dank je. Dank je dat je er bent, echt waar, je betekent zoveel voor me, ook al ken ik je nog maar pas.’ Ik weet niet goed wat te zeggen. Misschien is het beter dat ik nu naar huis ga en Bill nooit meer zie. Ik weet het niet. Wat zou hij over me denken. ‘Ik denk dat ik beter naar huis ga..’ Zeg ik gevoelloos. ‘Zal ik je laten brengen?’ Vraagt Bill bezorgt. Zonder op een antwoord te wachten belt hij een taxi. ‘De taxi zal er zo zijn.’ Zegt hij. Hij weet niet goed hoe hij zich moet gedragen. Het is alsof hij zich er erg ongemakkelijk bijvoelt. Hij wacht samen met mij op de taxi, als hij er is, betaald hij snel. Niet veel later is de taxi, met mij erin, vertrokken. Ik zie hoe hij nog even waait, ik waai terug. Niet met mijn lichaam, wel met mijn ziel

Ik lig in mijn bed. Starend naar het plafond. Mezelf hatend. Waarom moest deze dag zo lopen? Waarom moest ik weer zo emotioneel worden. Ik dacht dat ik erover was. Dat ik hem vergeten was. Dat ik terug met mijn leven kon beginnen. Waarom verpest hij alles! Waarom moet hij alles kapot maken! Mij! Mijn leven! Mijn alles! Ik haat hem, ik haat hem, IK HAAT HEM!!!! Hij heeft het recht niet om mijn leven kapot maken. Waarom laat ik het hem doen? Ik moet hem vergeten! Ik moet over hem heen. Waarom trek ik me eigenlijk nog iets van hem aan? Hij is zo…zo…helemaal niet mij. Wat zag ik eigenlijk ik hem? Was ik blind? Ik draai me om in mijn bed. Ik kan niet tot rust komen, ik blijf de hele nacht door piekeren, nadenkend over mijn leven, wat ik wil, over alles.
Ik geraak die nacht moeilijk in slaap. Uiteindelijk is het me dan toch gelukt om in slaap te vallen. Ik heb me in slaap moeten huilen.
De pijn die ik ooit door hem voelde, voel ik niet meer. Ik heb het los gelaten…vannacht…voor altijd. Hij zal me nooit meer iets in de weg staan. Nooit meer! Hij bestaat eigenlijk niet meer, niet meer voor mij. Hij is weer een van die miljoenen onbekende puntjes op de aarde geworden, zoals hij daarvoor was. Voor ik hem leerde kennen.

Zachtjes word ik wakker, met de zon op mijn gezicht. Ik zou willen lachen, maar ik kan het niet. Ik denk steeds weer aan hoe ik me gisteren heb gedragen bij Bill. Ik voel me er slecht door. Hij snapt het waarschijnlijk niet, dat hoeft ook niet. Pff, ik weet niet wat ik moet doen. ‘Misschien kan ik best mijn verontschuldigingen aanbieden voor gisteren... Zou ik hem bellen? Neen, dat kan ik niet doen, ik zou dichtklappen… Ik zal hem sms’n!…Jaah, dat zal ik doen. Mmm, nu nog mijn gsm eerst vinden. Waar is dat verdomde ding toch als ik het nodig heb??’ zucht ik al zoekend in mijn bed. ‘Aah, misschien onder mijn kussen! Nee…ook al niet…’ Zeg ik al nadenkend over waar hij nog zou kunnen liggen. ‘Misschien is hij uit mijn bed gevallen…’ Zeg ik tegen mezelf. Ik ga over mijn bed leunen, en zoek vanuit mijn bed op de grond naar mijn gsm. ‘Aaaaaaaaaaaaaah!! Neen!!...*BOEMMM* Auww!! Mijn hoofd doet pijn.’ Zeg ik terwijl ik met mijn hand over de pijnlijke plek op mijn hoofd wrijf. Auww, auww, dat wordt een hele grote bult. Waarom moet ik nu altijd mijn evenwicht verliezen en op mijn hoofd vallen, dat doet zo pijn!’ Zeg ik al lachend om mijn eigens stommiteiten. ‘Aah, daar ligt hij!’ Zeg ik terwijl ik met een pijnlijk hoofd op de grond zit. Ik neem mijn gsm vast en zet me terug op het bed. ‘Pff, moet ik eerst op mijn hoofd vallen om mijn gsm pas terug te vinden??’ ‘Mmm, wat zou ik sturen?’ Ik begin het bericht te typen:

“Sorry, voor gisteren…
Het was gewoon mijn dagje
niet... Het spijt me echt dat ik
jou dag heb moeten verpesten.
: ( …sorry…
Kuss Jill x”

En verzenden. Ik gooi mijn gsm weer ergens op mijn bed. Ik ga naar de badkamer en bekijk mezelf. De schmink van de dag ervoor, hing over hele mijn gezicht en mijn haar zit erbij alsof het net een wereld oorlog heeft meegemaakt. Gelukkig is van die buil niet veel te zien. Enkel te voelen. Ik neem snel een douche en doe dan een jogging aan. Ik ben vandaag toch niet van plan om buiten te komen. Ik ga terug naar mijn kamer. Ik kijk wat in het rond. Ik zet me op mijn bed en kijk naar 1 van de foto’s die erboven hangt. Het is een foto van: Kitty, Ilaria, Sylvie, lys en mij. Het is een foto getrokken op het weekend dat we samen naar de zee gingen. Ik moet glimlachen bij de herinneringen. ‘Ha, ons girls-weekend, die zal ik nooit vergeten!’ Zeg ik tegen niemand in het bijzonder. ‘Ik heb geen idee, wat ik zonder jullie zou doen!’ Zeg ik in mezelf en half hardop. ‘Oooh, en onze Foto van “The gang”. Wow, ik heb me supah geamuseerd op de sleepover bij Kaya thuis, voor haar verjaardag.’ Zeg ik tegen Isis, Kaya en mezelf die op verschillende foto’s staan. Hihi, die foto’s die we getrokken hadden zijn echt leuk! Daarnaast hangt een grote collage van foto’s getrokken op Kitty haar 18de verjaardagsfeest. Hij neemt bijna mijn halve muur in beslag. Weer moet ik glimlachen, spijtig dat Lys er toen niet bij kon zijn… Ha!! Die foto trok Kitty haar mama toen we aan het zwijmelen waren bij een poster van “My Chemical Romance”. Ooo-oo-oh, en die foto’s zijn van toen we ons aan het uitleven waren op Kitty’s drumstel en gitaar. Oooh, dat was zoo leuk. Ooh ja, en die is van... Ineens hoor ik mijn maag hard knorren. ‘Ik denk dat ik beter iets ga eten.’ Zeg ik tegen: Kitty, Ilaria, Sylv, lys, Eddy, Marucha, Jeroen, Sharon en mezelf, die op de foto’s staan waar ik nog steeds naar kijk. Ik neem mijn gsm en ga naar beneden. Op de trap, onder weg naar de keuken, merk ik op dat ik een bericht heb ontvangen op mijn gsm…Het is een bericht van Bill. Even twijfel ik nog om het te openen.

“Hey meisje toch…
Het geeft niets : )
Iedereen heeft wel
eens een mindere dag!
Heb je trouwens zin om
morgen samen met mij te
gaan shoppen op de meir?
Ik heb een paar nieuwe
dingen nodig
Dan kan je me ineens”
*gedeelte ontbreekt*

Tuut-tuut: 1 nieuw bericht van Bill. “Openen”

“Hey meisje toch…
Het geeft niets : )
Iedereen heeft wel
eens een mindere dag!
Heb je trouwens zin om
morgen samen met mij te
gaan shoppen op de meir?
Ik heb een paar nieuwe
dingen nodig
Dan kan je me ineens ook
alle goede winkeltjes
laten zien. xP
Ik wil niet graag alleen gaan…
En met jou erbij word het
zeker een leuk dag!
xBill”

Al de twijfels die ik had, verdwenen. Ik ben weer opgewekt, en dat allemaal door 1 sms’je van Bill. Ik lach weer. Ik voel dat dit de start is van een nieuw begin. Snel schrijf ik een berichtje terug:

“Thanks^^
Jaah, natuurlijk heb
ik daar zin in. Spreken
we terug aan het treinstation
af?
Kuss Jill x”

Mmm, ik ben echt blij dat hij niet kwaad op me is. Het is echt raar, ik ken hem nog maar pas en hij is al zo een goede vriend. Hij heeft zoiets speciaals over hem. Lol. Hij is echt een droom. Snel knijp ik in mijn arm. ‘Auwww!’ oké, dus ik ben niet aan het dromen. Oefff! Hij is echt. Een droom die echt is. Aaaaaaah, ik ben zo gelukkig. Ik zet de radio aan terwijl ik er lang huppel. Ik neem niet zoals gewoonlijk een kom cornflakes uit de kast. Nee, ik heb zin in chocolade! Ik zoek er een in de voorraadkast. Jaaaaaaaaaah! Gelukkig er is er nog één. Ik steek snel een stukje in mijn mond. ‘Mmm, heaven.’ Zeg ik met mijn mond vol. Ik heb zin in thee! Ik neem een kookpot en vul die met water. Ik zet het vuur aan en wacht tot het begint te koken. Ondertussen eet ik de chocolade verder op. Dan giet ik het water in de theepot en doe er 2 zakjes kersenthee in. ‘Zo, dat mag even trekken’ Zeg ik tevreden. Ik neem een tas uit de kast een lepeltje en een beetje suiker. Ik zet het allemaal op tafel, dan ga ik de gevulde theepot halen en zet ze erbij.Ondertussen heeft de thee al lang genoeg kunnen trekken en vul ik mijn tas met de nog hete thee. Ik doe er 1 klontje suiker in en begin er rustig in te roeren met het lepeltje. Ineens verschiet ik. Ik was me net aan het bedenken dat het wel eens goed zou kunnen dat Bill al een vriendin heeft! Mijn ogen worden een beetje nat, omdat ik hem wil ‘Pfff, waarschijnlijk heeft hij er een… en waarschijnlijk heeft hij er al veel versleten ook.’ Hij weet precies hoe met een meisje om te gaan. Neen, ik hoop dat ik het voor een keer eens fout heb. ‘Mmm’ Nu begin ik te twijfelen. Hij heeft misschien wel een te zacht karakter om zo te zijn. ‘Volgens mij is hij wel een echte lover…Ik ben er wel bijna zeker van dat hij een vriendin heeft, in Duitsland dan.’ Ik blijf er maar over piekeren. Als hij een vriendin heeft kan ik hem toch moeilijk duidelijk maken wat ik voor hem voel? En dat hij in Duitsland woont maakt het juist nog moeilijker. Ik moet het morgen, als ik samen met hem ga shoppen, zeker te weten komen. Pff, ik vergeet dat misschien-vriendin gedoe gewoon even. Bill is gewoon een fantastische jongen! Ineens begint het liedje: ‘Famous last words’ van ‘My Chemical Romance’ op de radio te spelen. Ik spring van mijn stoel en begin luid mee te zingen en rond te springen. Boy, ik kan me zo uitleven op deze liedje! Daarna kwam ‘Rihanna’ met ‘Umbrella’ Ik zet snel de radio weer uit. Die cover van ‘Vanilla Sky’ is echt zoooo veel beter dan als dié da zingt ze!

‘Tralala, morge zie ik Bill weer.’ Zeg ik al huppelend door het huis. ‘Mmm, eens even mijn mailtjes checken.’ Ik zet de computer aan en plof op de computerstoel neer. ‘Ooooh, ben je nog een beetje moe, zoeteke?’ Zeg ik tegen de computer. ‘Alléé, je mag wel een beetje sneller werken zene! Aaah, je wordt eindelijk wakker, dat werd tijd!’ Ik meld me aan op mijn account en log me in op msn. ‘Wattt?? 7 mails??? Ooh, ze missen mij!’ zeg ik weer tegen mijn computer. Mmm, eens zien: doorstuurmail, doorstuurmail,… Aaaah, een mailtje van Annelien:

“Hey Jillie!
Alles goed?
Ik weet het de grote vakantie is nog maar juist bezig maar…
Ik mis je nu al… : (
Ik verveel me hier dood
Wat heb je al allemaal gedaan?
Toch wel al braaf geweest é??

Ik vertrek overmorgen op buitenlandskamp naar Kroatië : )
Joepieeeeeee,
spijtig dat de Matth meegaat
Anders was ik daar 10 dagen van verlost geweest…
Nu ni dus…
Eeej, hebt gij Laura nog gesproken?
Ik wil graag met jullie nog eens naar het stad gaan ofzo
En hebt gij Mel nog eens online gezien?
De toffe Melissa hé, die van ons klas,

Niet de Bitchie-Melissa,
die denkt dat ze alles mag en iedereen zoals jou,
den duivel mag aandoen.
Joeng, verwend nest dat da is!
Ik kan die ni hebben, voor als ge da nog ni doorhad : )

Ik heb daar al lang ni meer van gehoord, de toffe Mel hé.
Effe denken, ik denk dat da geleden was van… in de klas 2 maand geleden O.o
Zou alles nog goed met haar zijn?
Alléé, nog veel plezier hé!

XxX

FY <3LauJillie<3 “

“Beantwoorden”

“Hey!
Jaaaah, alles goed!
En met jou?
Annelien! Ik ben altijd braaf^^
*hum hum*

Oh, leuk
Jaa das waar!!
dat buitenlandskamp^^
Amuseer je daar hea!
Neen, ik heb Laura niet meer gesproken^^
Jaaaaaaaah natuurlijk moeten we nog eens naar het stad xD

Euh, neen, ik vraag me ook af hoe het met Melie is eigenlijk.
Zou ze terug naar het ziekenhuis zijn?
Ik hoop van niet…

Whahaha Bitchie-Melissa
Nee, dat had ik nog niet door Lientje
Duh!
Ik ben blij dat ik van haar vanaf ben
Tssss, wa denkt die wel?
Nja, ik maak geen woorden meer aan haar vuil ze, da ze stikt!
Den boom in met haar!
Das echt het beste wat ik in jaren heb gedaan!
Daardoor heb ik Laura ook beter leren kennen hea,
das echt zo een toffe

Ooooh, ik heb zo ene toffe jongen leren kennen
Ik vertel je alles wel als we nog eens naar het stad gaan ofzo hea.
Of terug op school

Ja, jij ook nog veel plezier hea

Dikke kus Jillie, FY

X”

“Verzenden” Eens zien wat er nog allemaal in mijn mailbox zit… Aah, reclame, ow een mailtje van Isis:

“Hej,
Ons cinema-uitstapje waar ik het aan de telefoon over had,
zal niet door kunnen gaan…
Maar ik ga vrijdag dan met Kaya naar ‘Alvin and the chipmunks’ zien
Als je zin hebt om mee te komen?
Aaaja, Kaya is van plan om Kitty ook te vragen
Ik ken ze wel nog niet echt… maar jij kende die toch ook, niet?
Laat snel iets weten oké?
De plaats en uur spreken we nog wel eens af.

Greets and Sweets,
Sizz'x”

Aaaaaaaah leuk!! Samen met Isis, Kaya en Kitty naar de cinema^^. Daar moet ik gewoon mee naartoe.

“Beantwoorden”

“Hey!
Jaaaaaaaaaaaaaaaaah duh!
Tuurlijk wil (MOET!!)
ik gewoon mee naartoe gaan
Aaaaaaaaaaaaaah, kitty gaat
ook mee? Supah!
Oki dat is goed
Vrijdag hou ik vrij^^
xD

Xx Jill”

Zo sé, die mail is ook al beantwoord. Eens zien wat er nog allemaal inzit. Reclame en nog een doorstuur mail. Joeng, wie houd zich nu toch altijd bezig met die doorstuurmails te maken en door te sturen?? Die zullen zeker niets beter te doen hebben?? ‘Pfff, niemand tof online…’ Ik meld we weer af en zet me in de zetel. Ik zet de tv aan op Nickelodeon. Die kinderprogramma’s, zijn wel leuk om naar te kijken. Ze zijn ook grappig . Ik kijk er met volle aandacht naar. Hahaha! Alléé, zo stom ma toch leuk. oooh, ik heb zin om een film te zien. Pfff, maar alleen is zo alleen…ik wou dat Bill hier was. Mmm, maar ik zie hem morgen en de dag daarna Kitty, Kaya en Isis . pfff, ik haat het om hier altijd zo alleen te zitten, ik kan zelfs geen ruzie maken tegen de verveling met een broer of zus ofzo want da heb ik niet. *argh* Ik ga nu eerst wat op mijn Basgitaar spelen en daarna misschien een film zien ofzo denk ik.
‘Iiiiiiiiiiiiiiiiiiii, mijn kindje!!!’ Zeg ik blij als ik mijn bas zie staan. Ik neem hem vast en geef hem een dikke knuffel en een kus. Ik begin dan rustig wat deuntjes te spelen op mijn bas. Ik kan mijn hoofd helemaal leegmaken. Dat heb ik af en toe eens nodig.
Ik kijk eens hoe laat het is en zie dat ik meer als 2 uur bas heb zitten spelen. Ik leg hem weer op zijn plaats en ga beneden een koek halen, zet me in de zetel en dank na over welke film ik op mijn zielige alleen zal zien. Pfff, ik heb eigenlijk geen zin om een film te zien… ik wil slapen…mmm, lekker in mijn bed mmm. Het is toch al laat, half 8, dus dan ga ik dat maar doen, ik huppel naar mijn kamer doe mijn slaapkleedje aan en wikkel me in de dekens op mijn bed en val in een diepe slaap. ‘Morgen zie ik Bill terug…’ zucht ik nog.

Tring-tring tring-tring… *argh* Wat is dat nu weer?? Ooooh nee hea! Mijn stomme gsm! Wie belt er toch op zo een vroeg uur? …Tring-tring…Ah! Het is Kaya …Tring-tring… Jajaja, ik neem mijn gsm wel al! …Tring-tring… Het is al goed het is goed! Pfff.. waar ligt..? …Tring-tring… Aaaah daar!

<Jaah? Hallo?
Hey! Jill, met Judith hier…
<Weet gij wel ni hoe vroeg het nog is?
<Ik wil slapen!
<Allee, waarvoor bel je??
Jill! Het is al 13.15
Dat is toch niet zo vroeg?
Wat hebt gij gisteren misschien allemaal gedaan??
<Watt wat watttttttttttttt????
<Kwart na één!!!!!!!!!
<Mein Gott!! Over een uur moet ik op de bus zitten! O_o
<Mercie mercie om me wakker te maken!
Ooooh, ben je nu niet meer kwaad op me??
<Kwaad??
<Ik was helemaal niet kwaad… gewoon wat geïrriteerd.
<Maar waar bel je nu voor?
<Ik moet me direct gaan klaarmaken.
Mmm, oké
Ik belde gewoon om te vragen
of je het al van onze film-uistap weet?
Die van morgen
<Jaah! Ik heb een mail van Isis gehad.
<gaat Kitty nu ook mee?
Jaa
<Oooh, cool! Supah!
<Dat word suuuuuuuuuuuuuuuuuper leuk!
<Stuur je me nog een sms met waar, wanneer enzo??
<Ik moet nu echt door!
Jaa! Dat zal ik doen
Tot morge!
<Jaah! Tot morge
<Dada xxx

*hangt op*

Scheisse, scheisse, scheisseeeeeeeee!!!!!!!!!! Ik spring uit mijn bed en spurt naar de douche. Zo weinig tijd…en zoveel te doen! Ik moet er echt perfect uitzien als ik Bill straks terug zie. Nog geen 7 minuten later stap ik helemaal gewassen de douche uit. Ik droog me snel af en droog mijn haren, zoek de perfecte kleren uit: Een leuk grijs T-shirtje met zwarte gebroken strepen en mijn leuke rode broek. Nu snel nog mijn haren perfect stijlen, de perfecte accessoires erbij: Mijn nekbandje met de ster, diezelfde als Kitty en Ilaria, enkel is mijn sterretje wit, Kitty’s zwart en Ilaria’s rood. Dan nog mijn Sharatan-Basgitaar-ketting. Nog een zilverkleurige ring en 3 armbandjes. Een die kitty en ilaria ook hebben, een leren bandje met studs en het armbandje dat ik van Ilaria kreeg. En natuuuurlijk mijn zwart met rode oorbellen!!! Ik grijp daarna snel mijn zwarte oogpodlood vast en mijn zwarte oogschaduw en mascara. Ik breng ze allemaal aan en bekijk mezelf nog eens goed. Mmm er ontbreekt nog iets… maar wat?? Aaah, nog een likje rode en zwarte nagellak op mijn nagels. 10 minuten later zit de nagellak erop. Ik kijk snel op mijn gsm om te zien hoeveel tijd ik nog heb… Fak fak fak!!!!! Nog 13 minuten, en ik moet naar de bus vertrekken. Alléé nagels…droog!! DROOG!!!! NU!! FAK nog 6 minuten en ik moet vertrekken! Scheisse! En ik moet nog eten… ik loop snel naar beneden neem een appel uit de koelkast en een stuk chocolade uit de kast, en gooi ze in mijn handtas. Ik neem een flesje water en gooi ze ook in mijn handtas. Ik zal op de bus wel eten, anders zal ik de bus zeker missen. Ik doe snel een beetje lippengloss op mijn lippen, draai het terug dicht en leg het op tafel. Ik wil mijn schoenen aantrekken, maar ik ben mijn sokken boven vergeten! Kak! Ik loop snel naar mijn kamer en pak snel een paar zwarte sokken uit de kast. Ik loop terug naar beneden en doe ze vliegensvlug aan. Daarna volgen mijn schoenen. Snel doe ik mijn jas aan en ondertussen is het nu echt wel tijd om te vertrekken of anders zal ik de bus niet halen. Ik wil net de deur uitgaan maar bedenk me net dat ik mijn lippengloss nog op tafel heb laten liggen. Ik loop naar binnen, prop de lippelgloss in mijn handtas en loop naar de bushalte.

Buiten adem kom ik aan de bushalte aan, er staan nog mensen…Yes, ik ben nog op tijd… Oefff… Aaah, daar is de bus al! Ik stap op de bus zet me ergens vanachter en zucht eens diep. Ik heb me nog nooit zo moeten haasten. Ik strijk mijn haren terug glad en…*Gromgromgrom*…Oeps, mijn maag… Ik haal de chocolade uit mijn handtas,die ik er thuis nog snel had ingepropt, en begin ervan te eten, daarna volgt de appel en dat spoel ik allemaal nog eens door met wat water. Phoe, gelukkig dat kaya mij belde…anders lag ik nu nog zo mooi te slapen. Om de tijd sneller voorbij te laten gaan zet ik mijn mp3 op. Mmm, Aaaah een playlist van ‘Nena’. Ik heb zo een zin om ze nog is te horen rocken!! De playlist begint met: ‘Liebe ist’ dan: ’99 Luftballons’ daarna: feat Die Toten hosen: ‘Schrei nach Liebe’ dan: ‘Rette mich’ daarna dan: ‘Irgendwie, Irgendwo, Irgendwann’ de volledige Duitse versie,… enzovoort.

Ik ga helemaal op in mijn muziek en voor ik het weet is de bus aan zijn eindhalte aangekomen. Ik stap van de bus af en ga richting het treinstation. Ik kijk op mijn gsm om te zien of ik niet te laat ben… Ow, nog 20 minuten, wauw. De Bus was snel vandaag!! ik schakel mijn mp3 nog niet uit want ik zal toch nog zo een 20 minuten op Bill moeten wachten. Bij het treinstation aangekomen ga ik op de plaats staan wachten waar ik vorige keer Bill zag wachten. Nu is juist het liedje ‘99 Luftballons’ begonnen, en ik begin dan maar met mijn mp3 luidkeels mee te zingen:

‘Hast du etwas Zeit für mich
Dann singe ich ein Lied für dich
Von 99 Luftballons
Auf ihrem Weg zum Horizont
Denkst du vielleicht g'rad an mich
Singe ich ein Lied für dich
Von 99 Luftballons
Und das sowas von sowas kommt, yeah, oh yeah

99 Luftballons
Auf ihrem Weg zum Horizont
Hielt man für Ufos aus dem All
Darum schickte ein General
'Ne Fliegerstaffel hinterher
Alarm zu geben wenn's so wär
Dabei war'n dort am Horizont
Nur 99 Luftballons, yeah, oh yeah

99 Kriegsminister
Streichholz und Benzinkanister
Hielten sich für schlaue Leute
Witterten schon fette Beute
Riefen: Krieg und wollten Macht
Man wer hätte das gedacht
Das es einmal so weit kommt
Wegen 99 Luftballons, oh yeah

99 Jahre Krieg
Liessen keinen Platz für Sieger
Kriegsminister gibt's nicht mehr
Und auch keine Düsenflieger
Heute zieh ich meine Runden
Seh' die Welt in Trümmern liegen
Ich hab' 'nen Luftballon gefunden
Ich denk' an euch und lass' ihn fliegen

Oh yeah
Na na na na’

Sommige mensen die voorbij lopen bekijken me eens raar, maar ik blijf verder zingen. ‘Schrei nach Liebe’, ‘Rette mich’ en ‘Irgendwie, Irgendwo, Irgendwann’ komen ook uit mijn longen gezongen. Er zijn sommige mensen die even blijven staan en zeggen dat ik wel een mooie stem heb. *supah! Blij* Ik bedank hen daarvoor. Sommige klappen en knikken met hun hoofd dat ze onder de indruk zijn. Ik ben blij dat er mensen zijn die mijn zangkunsten mooi vinden. Ik zet mijn mp3 uit en kijk nog eens naar het uur op mijn gsm… Mmm, al 10 na 2 uur…Mmm, en Bill is er nog steeds niet…misschien heeft hij problemen in het verkeer ofzo. Ik wil zingen!! Nja, mijn mp3 staat al uit, zonder mp3 dan maar zingen hea!! Ik sluit mijn ogen begin te zingen:

‘Im Sturz durch Raum und Zeit
Richtung Unendlichkeit
fliegen Motten in das Licht,
genau wie du und ich

Irgendwie fängt irgendwann
irgendwo die Zukunft an
ich warte nicht mehr lang

Liebe wird aus Mut gemacht
denk nicht lange nach,
wir fahren auf Feuerrädern richtung Zukunft durch die Nacht

Gib mir die Hand, ich bau dir ein Schloss aus Sand
irgendwie , irgendwo, irgendwann
Die Zeit ist reif, für ein bisschen Zährtlichkeit
irgendwie, irgendwo, irgendwann

Im Sturz durch Zeit und Raum,
erwacht aus einem Traum
Nur ein kurzer Augenblick
dann kehrt die Nacht zurück

Irgendwie fängt irgendwann
irgendwo die Zukunft an
ich warte nicht mehr lang

Liebe wird aus Mut gemacht
denk nicht lange nach,
wir fahren auf Feuerrädern richtung Zukunft durch die Nacht

Gib mir die Hand, ich bau dir ein Schloss aus Sand
irgendwie , irgendwo, irgendwann
Die Zeit ist reif, für ein bisschen Zährtlichkeit
irgendwie, irgendwo, irgendwann

Gib mir die Hand, ich bau dir ein Schloss aus Sand
irgendwie , irgendwo, irgendwann
Die Zeit ist reif, für ein bisschen Zährtlichkeit
irgendwie, irgendwo, irgendwann

irgendwie, irgendwo, irgendwann
irgendwie, irgendwo, irgendwann’

Ik open mijn ogen weer en zie 2 mooie bruine ogen naar me kijken. *2 héééél mooie bruine ogen* Ik verschiet even. Het is Bill. Hij staat voor me met een open mond naar mij te staren. ‘Wauw, zoooo mooi.’ Hoor ik dan uit zijn mond komen. Ik moet ervan blozen. ‘Phoe! Laat me nooit meer zo verschieten.’ Zeg ik. ‘Oei, sorry…Euh… Het was niet mijn bedoeling je te doen verschieten…Euh..’ Hoor ik Bill stammelend zeggen. Hij gedraagt zich nu wat ongemakkelijk, ik zal maar snel iets zeggen voor hij nog meer naar mij staart. ‘Hey! Het is niks hoor! ik had gewoon niet verwacht dat je voor mijn neus zou staan’ Zeg ik met een grote lach. Bill lacht ook *Übercute* ‘Wauw, je kan echt mooi zingen…’ zegt Bill nog een beetje van zijn melk. ‘Euh…ben jij fan van Nena?’ Vraagt Bill me lief. ‘Jaaaah! Ze zingt écht zaaalig. Ik hou zooo van haar nummers. T’is écht een coole, die Nena!! Waarom?’ ‘Omdat ze écht een übercoole zangeres is en ik héél erg naar haar opkijk…en ik jou net een van haar nummers hoorde zingen!...Wil je er nog een voor mij zingen? Je kan het zoo mooi, écht!’ ‘Hi, Dank je…mmm, straks misschien… Ik ben zo blij dat je er bent! Wat ben je eigenlijk van plan om allemaal te kopen?’ ‘Jaa, sorry dat ik wat later ben maar de taxi was verloren gereden…’ zegt Bill wat verontschuldigend. ‘Kom jij met de taxi? Is er geen bus, tram of trein die je kan nemen ofzo?’ ‘Ik weet niet zoveel van bussen en trammen…een en trein kon ik van bij mij niet nemen...en daarbij, een taxi is veel handiger, die brengt je meteen naar overal waar je naartoe moet!’ ‘Aah, als het zo zit, Jaah, dat is eigenlijk wel waar…’ ‘…en wat ik graag zou willen kopen? Geen idee, als ik iets leuks tegenkom vandaag dan koop ik het.’ ‘oké, laten we dan maar meteen vertrekken! Er is veel te doen en weinig tijd!’ Zeg ik.

en dan nu het vervolg graag!!

ik post straks wel verder,
ik vind effe da deel ni meer terug van waar ik gestopt ben
nja, kzal da straks wel vinden zeker
en anders, nen andere keer hea!

Xx

meeheer!

owkeeeeeeee

*is comming soon*

Hehe, als ge de rest ga poste, komt er toch ook een nieuw stukje he?
*damn, er is gene puppy-eyes smilie *

Dan maar zo:

*PUPPY-EYES!!!*

-xxx-

Jiiiill ik wil ook meer

xxx

oki oki

kzal is wa bijposten ^^

Op de Meir aangekomen, trek ik Bill meteen een leuke klerenwinkel binnen. Laten we hier maar beginnen, hier hebben ze altijd leuke kleren! Ik kijk even in de winkel rond naar de kleren en dan weer naar Bill. Hij heeft al meteen een coole T-shirt gevonden. ‘Ow, die is mooi, kom, neem die maar mee!’ Zeg ik vol enthousiasme. Niet veel later vind ik een mooi zwart iets langer T-shirtje met zilveren letters op. ‘Oooooh, die is prachtig.’ Hoor ik vanachter me komen. Ik draai me om en zie dat Bill daar staan met ondertussen nog 2 nieuwe T-shirts vast. Een grijze met een zwarte prent met een soort van doodskop op en een rode T-shirt met wat letters op in het zwart. ‘Die moet je zeker passen!’ Zegt Bill vastbesloten. ‘Ik heb ondertussen ook al wat gevonden.’ ‘Jaah! Die is mooi hea! Ja, die ga ik zeker passen…ooooow, jij hebt ook héééél mooie T-shirts gevonden ze! Kom laten we ginder nog even gaan kijken en laten we dan deze T-shirts passen.’ Zeg ik zonder op een antwoord de wachten . ‘Aaaaaah, die daar!...’ Hoor ik Bill zeggen. ‘…Die moet je zeker passen, die is überschön!’ Het is een rode T-shirt met langs te zijkant sterretjes in het zwart en zilver, van verschillende grote. ‘Jaah! Wauw!...het heeft iets magisch over zich…cool…’ Zeg ik nog steeds onder de indruk van die prachtige T-shirt die Bill in mijn handen duwde. ‘Kom laten we naar de pashokjes gaan!’ Riep Bill opgewonden. Juist als ik een pashokje wil binnengaan zie ik nog net Bills kont voor het in het andere pashokje verdwijnt. *oeeeeeeh, nice ass, Bill* vlug huppel ik het pashokje in om die ene T-shirt te passen die ik uitgezocht had…en die andere écht P.R.A.C.H.T.I.G.E., die Bill voor me had gevonden. Ik doe pas eerst het zwarte, iets langere T-shirtje met zilveren letters erop. Oooooh, leuk leuk leuk! Ik wil weten wat Bill ervan vind. ‘Bill? Mag ik binnenkomen?’ Vraag ik opgewonden als ik voor zijn pashokje sta. ‘Euh, ja…kom maar binnen.’ Zegt Bill wat aarzelend. ‘En??’ Vraag ik aan Bill nadat ik zijn pashokje binnengestormd kwam. ‘Wow, het staat je echt goed!...die moet je zeker kopen!’ Zegt Bill met een lach zo übersweet dat ik er helemaal van smelt. Ineens valt het me op dan Bill ook een van zijn T-shirts aanheeft die hij net in deze winkel gevonden had. ‘Wow, Bill, jij gaat deze T-shirt toch ook kopen hea, die staat je prachtig!’ Bill moet ervan blozen, dat ik zoiets zei. ‘Jaa’ zei hij op zo een schattige manier met ietwat rode kaakjes. Ik voel mezelf ook rood worden. ‘Euh, ik ga dan maar die andere T-shirts passen..’ Zeg ik en ga terug mijn eigen pashokje binnen. Oké, dus die T-shirt koop ik al zeker, nu nog die andere passen.... ik trek het ene T-shirt uit en neem de andere vast die Bill voor me gekozen had, ik kijk er nog eens naar… OMFG die is echt zo prachtig hea! ‘En wat vind je ervan?’ Hoor ik Bills stem zeggen. Ik draai me om en ineens zie ik Bill in mijn pashokjes staan...naar mij starend. Hij staat er ondertussen met een rood hoofd. ‘Euh, sorry ik dacht dat je die andere T-shirt al aanhad…’ Hij gaat snel mijn pashokje weer uit voor ik iets kan zeggen. Ik trek snel die ene T-shirt over mijn kop die Bill voor mij had uitgekozen aan en doe teken naar Bill dat hij mag binnenkomen. ‘Echt waar sorry voor zojuist, dat ik je pashokje binnengestormd kwam en jij daar zonder T-shirt stond..’ zegt Bill nog steeds beschaamd. ‘Bill, het is helemaal niet erg hoor, wat is er nu mis met een bh?? Dat is toch hetzelfde als een bikini?’ Zeg ik lachend. Ik voel dat Bill zich er nog steeds wat ongemakkelijk bij voelt, maar al wat opgeluchter is. ‘Oooooh, Bill, die T-shirt staat je ookal zo goed! Jeezes, alles past jou gewoon prachtig!’ ‘Ooooh, jij bent zo lief!’ Zegt Bill en hij geeft me een dikke knuffel. Die zielige beschaamde blik is van zijn gezicht gevlogen. Gelukkig, het was gewoon te zielig om nog lang aan te kunnen zien. Bill gaat terug zijn eigen pashokje binnen en doet net zoals ik zijn eigen kleren weer aan. We betalen de kleren en gaan naar buiten waarna ik Bill weer in verschillende andere winkels binnentrek. Ondertussen lopen we beiden met veel zakken gevuld met super leuke kleren rond. Dan trek ik Bill toch nog een laatste winkel binnen.

‘Jill… Jiiii-ii-iillll…ben je eindelijk klaar met passen? Mag ik eindelijk eens zien wat je allemaal hebt meegenomen in dat pashokje?? Ze verkopen hier toch helemaal geen kleren die jij draagt. *bah* gelukkig…’ Ik duw de deur van mijn pashokje open. Ik hoop dat het lukt. ‘Tadaaaam!!! En?? Wat vind je ervan??’ Ik probeer mijn lach zo hard mogelijk in te houden en kijk Bill überlief aan. ‘Euh… eum…’ Zegt Bill na een tijdje. Ik moet echt moeite doen om mijn lach in te houden. ‘…vind jij dit echt mooi??’ Zegt Bill deels geschokt. OMFG Bills gezichtsuitdrukkingen nu zijn echt geld waard!! Jajaja, het staat erop!! *failed* ‘Wahahahahahaa-haha-haha…’ Begin ik luidkeels te lachen terwijl ik op de grond val. ‘Ik heb me nog nooit zo schraal gekleed in eeuwen!!... whahahaha…’ Bill begint ook te lachen. ‘Oeffff, ik ben blij dat dit niet serieus is…ik dacht echt even dat dit geen grap was. ‘Whahaha-haha-haha-ha… Je had je gezicht moeten zien Bill! Hahahaha….’ Niet veel later stop ik met lachen. Bill kijkt een beetje triestig naar zijn schoenen. Oh, nein, wat heb ik nu gedaan?? Scheisse, fak fak fak! Ik wou Bill niet kwetsen. Ik voel me nu echt zo een slecht mens. Ik sta snel recht. ‘Sorry, Bill…ik bedoelde het niet zo, het was gewoon een grap…’ ik neem Bill vast ‘Het was echt niet mijn bedoeling…’ nog voor ik mijn zin kan afmaken zegt Bill: ‘Ik weet het.’ En word ik onderworpen aan een por-attack. Ik val op de grond van het lachen met Bill naast mij. ‘Oooh, dat is gemeen!’ Zeg ik en ik draai me met mijn armen over elkaar weg met een fake ik-ben-kwaad-op-jou-gezicht. ‘Probeer het nu maar goed te maken zene.’ ‘Wel…’ Begint Bill. ‘…wat dacht je ervan als ik een paar van jou shoppings-tassen zou dragen?? ‘Aaaaah! Supah idee! Deal!’ Zeg ik supervrolijk. ‘Ben je dan nu niet meer kwaad op mij??’ ‘Neeee, ik ben absoluut niet meer kwaad op jou!’ Bill trekt me recht van de vloer en ik geef Bill een dikke knuffel. Ooooh, wat voelt dit toch zo goed, zo warm…zo veilig… Ik lach ‘Bill, jij bent echt de beste vriend die ik heb samen met Kitty, zij is echt mij allerbeste vriendin.’ ‘Oooh Jill…jij bent ook mijn allerbeste vriendin. Ik ben nog nooit iemand zo geweldig tegengekomen als jij.’ Na deze woorden voel ik mijn hart een paar slagen overslaan. Ik bijt op mijn lip. ‘Oké, ik denk dat ik nu terug mijn normale kleren ga aandoen…’ Zeg ik zachtjes. ‘Jah! Dat is goed, ik wacht buiten wel op jou, ik zal jou shoppings-tassen al maar meenemen zeker??.’ ‘Oké, ik zie je buiten wel.’


‘lalala, lalala…
…lalala lalala…
Du ziehst mich an dann ziehst du mich aus
Bitte hör nich auf ich will mit dir weiter gehen
Nich noch mal so allein sein
Nie wieder, nie wieder, nie wieder…’


Aaah daar staat Bill. Ooh, wacht! *Idee* ‘Niet verschieten hea…’ Bill haalt mijn handen van voor zijn ogen vandaan, steekt snel zijn gsm weg en draait zich naar mij toe. ‘Deze kleren zie ik toch net iets liever dan in die vorige denk ik.’ Zegt Bill al lachend. ‘Mmm Jill, het is al bijna kwart voor 6 …euh…’ Ik kijk heel aandachtig naar hem. *Oweeeeeeeeee, wat is hij toch schattig als hij een beetje verlegen is* ‘…euh, ja… en ik dacht…misschien…’ ‘Bill? Wat wil je vragen? Ik bijt niet hoor, tenzij je het me vraagt, dan misschien wel.’ Bill zucht eens diep. ‘Wel oké, ik vroeg me af of je zin had om bij mij thuis, allee, ik bedoel onze verblijfplaats hier in België hea, pizza te komen eten?’ ‘Ooooh jaa, natuurlijk heb ik daar zin in, mmm pizza dat is zooo lekker! Vinden je broer en je vrienden het wel oké dat ik kom? Nja, ik wil geen last zijn ofzo…’ ‘Nee hoor, ze zullen dat zeker geen probleem vinden.’ ‘Oké, kom laten we gaan. Ik krijg al honger van het woord pizza alleen al.’ We wandelen de Meir weer af naar het begin, terwijl Bill bijna alle zakken draagt en we stappen een taxi in.

‘Zo hier is het dan…’ Zegt Bill terwijl hij de deur opent. Hij laat mij voorgaan *gentlemen-Bill* Als we alletwee eenmaal binnen zijn, neemt Bill alle shopzakken vast en gaat ze op zijn kamer zetten. Ik wacht even tot hij terug is en daarna gaan we samen de woonkamer binnen. Daar staat al meteen een jongen met brede *hééél brede* kleren klaar om me te verwelkomen. ‘Hey, ik ben Tom’ En hij schud me de hand. ‘Hey Tom, ik had je wel herkend, Bill liet me eens een foto van je zien. Ik ben…’ ‘Jill!’ Zegt Tom. ‘…hoe weet jij…’ ‘Nja, dat is niet moeilijk hoor. Bill kan maar niet zwijgen over dan ene meisje dat Jill heet, dus moet jij dat wel zijn.’ Ik kijk naar Bill, hij bloost *oeweee, zo schattig* Hij kan niet over mij zwijgen?? OMFG hij vind me écht leuk! Ik voel mijn hart sneller slaan. ‘En dat zijn Gustav en Georg’ Zegt Bill al wijzend naar de 2 jongens die in de zetel zitten. Ineens staan ze op en komen ze me alletwee een hand geven. Het leek alsof ze nog niet doorhadden dat ik er was. Daarna gaan ze gewoon terug in de zetel zitten. ‘Blijven jullie daar nog lang staan? Of komen jullie mee in de zetel zitten?’ Zegt Georg ineens. We zetten ons dan maar bij in de zetel. ‘Ik ga de pizza al bestellen oké??’ Zegt Tom. ‘Jill, welke Pizza wil jij??’ ‘Euh, doe mij maar een margeritta.’ ‘Oké, en voor de rest zoals gewoonlijk zeker??’ Iedereen reageert met een droge ‘Jaa’ Niet veel later staat Gustav op en loopt naar de keuken. ‘Jill, jij lust toch cola mag ik hopen?’ Roept Gustav vanuit de keuken. ‘Jaaaah duh! Wie lust dat nu niet? ‘Hi, die zit!’ Zegt Georg al grijnzend. ‘Georg, maak je eens nuttig en neem is glazen uit de kast!’ Roept Gustav vanuit de keuken naar Georg die nog in de zetel zit. Zonder nadenken staat Georg op en loopt naar de kast haalt er de glazen uit en zet ze op tafel. Gustav komt met 2, 1 liter flessen cola af en zet ze bij op tafel. Bill neemt 1 van de flessen en begint één voor één de glazen te vullen. Als het eerste glas vol is geeft hij het aan mij. Ik raak zijn vingers aan bij het overnemen van het glas. Er gaat een warme gloed door mij heen. Bill kijkt me eens snel in de ogen en doet dan verder met het vullen van de glazen. De jongens nemen zelf hun glas. Ik zie Bill naar Tom kijken en Tom naar Bill. Ze zeggen niets maar ze communiceren wel. Ik zie Tom knikken en het is alsof er een last van Bill zijn schouders valt.
‘Ding-Dong’ ‘Aaah dat zal de pizzajongen zijn!’ Roept Tom enthousiast en loopt naar de voordeur.

Die avond is er een uit de duizenden. We eten veel pizza en drinken veel cola, hebben veel plezier en lachen veel. Georg verteld ook verschillende moppen waarom we allemaal kostelijk moeten lachen. Bill is zoo lief en zoo geweldig, en zijn tweelingbroer en zijn vrienden zijn stuk voor stuk schatjes van jongens. Nja, dit zou ik wel gewoon kunnen worden. *zucht* En al mijn twijfels over Bill die misschien een vriendin zou hebben zijn ook verdwenen. Goh, Kitty zou ze moeten ontmoeten… Nja, ik ben er 200% zeker van dat ze Bill ook leuk zal vinden. Ha, en Tom, Georg en Gustav ook denk ik. Nene, ik ben er zeker van! Pfff, het is zo spijtig dat ik Ilaria niet aan hen kan voorstellen… *sad* Nja, die zit daar nu lekker in de Italiaanse zon te genieten van de zon, de zee en het strand. Whahaha, waarschijnlijk mist ze ons niet eens tussen als die Italianen.

‘Ik ga kijken of we nog een fles cola hebben.’ Zegt Georg. ‘Scheisse!!! Geen cola meer! En ik heb nu net zo een dorst…Gustav?? Ga je mee naar de nachtwinkel wat drankvoorraad halen??’ ‘Oké, dat is goed.’ Antwoord Gustav. ‘Geen zorgen, we zijn in no time weer terug.’ Zegt Georg nog net voor ze de deur uitzijn.

‘No, Time?? Jaja, dat zal wel…’ Zegt Tom op een sarcastische toon. ‘…Als ze de weg maar weer eens niet kwijtraken, zoals al die vorige keren!’ We liggen allemaal strijk van het lachen.
Ineens valt mijn oog ineens op een akoestische gitaar. ‘Ow *shock* een akoestische gitaar?? Coowl! Van wie is die? Mag ik er eens op spelen?’ zeg ik net als een klein kind dat een schatkist vol snoep heeft ontdekt. ‘Die is van Tom.’ Die is van Tom zegt Bill trots. ‘Jah, mijn prachtige akoestische gitaar. Jah, doe maar gerust…voor jou maak in een uitzondering omdat je zo belangrijk bent voor mijn broertje. Maar wees voorzichtig hea!’ Zegt Tom zo koel als hij maar kan zijn. Ik neem de gitaar uit zijn staander en zet me terug in de zetel. Ik speel enkele akkoorden die Kitty me geleerd heeft en stop dan. Ik geef de gitaar aan Tom ‘Wil je is iets voor me spelen? Maakt niet uit wat.’ ‘Euh, oké…maar dan moet Bill zingen.’

‘Whoehoe jaa! Bill jij zingt en Tom speelt gitaar.’ ‘Euh, oké…Tom? In die nacht!...’ Zegt Bill terwijl hij rechtstaat en naast Tom gaat zitten. ‘…Jill, dit is speciaal voor jou.’

‘In mir
Wird es langsam kalt
Wie lang könn wir beide hier noch sein
Bleib hier
Die Schatten wolln mich holen
Doch wenn wir gehn,
dann gehn wir nur zu zweit
Du bist
Alles was ich bin
Und alles was durch meine Adern fließt
Immer
Werden wir uns tragen
Egal wohin wir fahren
Egal wie tief

Ich will da nicht allein sein
Lass uns gemeinsam - In die Nacht
Irgendwann wird es Zeit sein
Lass uns gemeinsam - In die Nacht

Ich höre
Wenn du leise schreist
Spüre jeden Atemzug von dir
Und auch
Wenn das Schicksal uns zerreißt
Egal was danach kommt
Das teilen wir

In die Nacht
Irgendwann - In die Nacht
Nur mit die zusamm
Halt mich
Sonst treib ich
Alleine in die Nacht
Nimm mich mit
Und halt mich
Sonst treib ich
Alleine in die Nacht

Du bist alles was ich bin
Und alles was durch meine Adern fließt’