Op reis XD

gingt gij gn stukje poste vndaag xD?

vergete XD
lol,ma eerst previeeeew!

*zoekt*

geen reactie? ik wacht... dan stukje

Stukje!!!!

lol,ok dan... XD tkomt eraan!

***
Hoofdstuk 3:
Once more I'll say goodbye to you
Things happen but we don't really know why
If it's supposed to be like this
Why do most of us ignore the chance to miss?
Oh yeah

Torn apart at the seams and my dreams turn to tears
I'm not feeling this situation
Run away try to find that safe place you can hide
It's the best place to be when your feeling like

Me (me!)
Yeah (yeah!)

Evi schreeuwde muisstil mee met haar ipod. De mensen rondom haar keken haar scheef aan, maar daar trok ze zich al de hele tijd niks van aan.
Zonet had ze een keihard aankomend gebaar gemaakt naar een man in maatpak naast haar.
‘Plastronventje’, had ze hem de naam gegeven. En daarnaast zat de ‘zuiplap’, een man die er ongeschoren bijzat en om de paar minuten een slok nam van een fles cola… maar aan de kleur en geur te merken, was het duidelijk geen cola die erin zat.
Voor haar zat de ‘tic nerveux’, een oude dame die het nodig vond om steeds weer haar hoofd tegen haar zetel te slaan.
Evi vroeg zich af wanneer de dame eindelijk een dutje zou gaan doen.

Het was moeilijk zich de hele tijd bezig te houden, en dat 3 uur lang. Ze had haar gitaar moeten afgeven aan de stewardess, dus daaraan had ze ook niet veel.
In nadenken had ze helemaal geen zin. Waarom loog Andreas tegen haar? Waarom zei hij niet gewoon dat hij op stap was met de jongens?
Evi snapte het niet. Ze wou er haar hoofd niet over breken.
Ze vond Andreas super, maar ook al had ze hem maar even gekend, ze dacht dat hij wel doorhad dat het haar om hem te doen was en niet zozeer om Bill of wie dan ook.
Ze dacht dat hij dat ook aanvoelde.
Blijkbaar had ze het mis gehad…

Evi keek naar haar hand. Daar stond in kleine getalletjes Andreas’ gsm-nummer geschreven. Evi schudde haar hoofd. Ze moest realistisch blijven.
Ook al was de tijd met Andreas zalig geweest, het zou nooit terugkeren. Ze zou Andreas nooit meer terugzien dus zou ze hem beter ook niet bellen.
“En ik heb niet eens een foto van hem”, dacht ze. Evi balde haar vuisten.
Wat zou ze gaan zeggen tegen Kira? Ze vertelden alles aan elkaar, maar als ze haar zou vertellen dat Andreas een grote leugenaar was, zou Kira’s beeld over hem kapot zijn. Kira had de vriendschap tussen Andreas, Bill en Tom altijd vergeleken met die van hen.
Onbreekbaar, vertrouwelijk en natuurlijk het grootste plezier.
Evi kon er niet aan uit. Ze was zo blij dat ze Kira zou gaan zien, maar ze besloot even niks te zeggen over haar ‘nieuwe vriend’.
Evi beveelde zichzelf te stoppen met piekeren en ze sloot haar ogen. Ze switchte haar hoofd naar status Neutraal en liet alleen nog de stemmen die uit haar ipod kwamen binnen.

Na ongeveer 3 uren op het vliegtuig te hebben gezeten, kwam Evi aan in de luchthaven van Zagreb. Ze wist al goed de weg van de vorige jaren.
Evi keek rond. Kira zou hier toch ergens moeten zijn?!

Mooi stukje!
Is da een liedje van bullet for my valentine int begin? Ik ken der maar 1liedje van en das toevallig da XD

All these things i hate - bullet for my valentine (idd)

hint: QUOTES?

leuk stukkie :D
kga miss so quoten
btw mooie SA

xx Chi

more!!

(eeej leani! kheb da ni gebeta-ed o.o)

i know, da komt omda gij mr ni online kwam en Iniabi wou perse n stukske dus ebk aar late betae

ik wil een stukkie

xx Chi

ge zult ng efkes moete wachte
want ik eb mr één stukje meer in voorraad...in mn schrift...dus ng ni op pc!

moet je overtypen
*heel slimme opmerking van mii hè xD*

xx Chi

euh,kdoe da alsk daar zin in eb
en voor ge et blijft vrage: NEE,keb daar geen zin in

ok, dan niet, relax

xx Chi