Perfect Dream.
+3
joycie_ke
Zazou
Mandy
7 plaatsers
Pagina 33 van 34
Pagina 33 van 34 • 1 ... 18 ... 32, 33, 34
Re: Perfect Dream.
Tot waar had gij eigl gelezen Joyce ?
dan kan k die stukken bij elkaar plakken..
xx
dan kan k die stukken bij elkaar plakken..
xx
Re: Perfect Dream.
ehm
ik weet niet meer juist
je kan mss gwn alles doorsturen?
kan ik het vant begin ng eens herleze
xxx
ik weet niet meer juist
je kan mss gwn alles doorsturen?
kan ik het vant begin ng eens herleze
xxx
joycie_ke- Georg's paspop
- Aantal berichten : 3410
Leeftijd : 34
Woonplaats : Vosselaar (Antwerpen)
Re: Perfect Dream.
dankeeeuuuh
xxx
xxx
joycie_ke- Georg's paspop
- Aantal berichten : 3410
Leeftijd : 34
Woonplaats : Vosselaar (Antwerpen)
Re: Perfect Dream.
*laat het subtiele maar ff achterwegen*
wanneer? *angle-face*
*ik wil niet opdringerig zijn hoor*
xx Chi
wanneer? *angle-face*
*ik wil niet opdringerig zijn hoor*
xx Chi
Re: Perfect Dream.
Haha nee, ik hb die nacht eraan gewerkt maar gisteren hadk geen tijd.
Heb heel men slaapkamer moeten herinrichten nadat er midden in de nacht mijn kleerkast het begaf van de kleren en die door heel de kamer lagen.
Ik ben nu nog steeds aant inrichten ikhad geen idee datk zoveel dingen had eigl..
xx
Heb heel men slaapkamer moeten herinrichten nadat er midden in de nacht mijn kleerkast het begaf van de kleren en die door heel de kamer lagen.
Ik ben nu nog steeds aant inrichten ikhad geen idee datk zoveel dingen had eigl..
xx
Re: Perfect Dream.
dat is dus de reden waarom ik mijn kamer niet ga herintrichten xD
*tis ook nog eens een teringzooi -_-''*
*tis ook nog eens een teringzooi -_-''*
Re: Perfect Dream.
Deel 53.
In de vroege voormiddag schrok Amanda wakker uit haar droom.
Ze keek door de kamer en besefte toen dat ze bij Michael's thuis was gebleven.
Haar handen glijden over haar gezicht "Wat een nacht" kwam er zuchtend uit.
Haar lichaam voelde pijnlijk aan en vooral vermoeid.
De zin om op te staan en aan een nieuwe dag te beginnen was er niet.
Het was heerlijk onder de witte lakens te liggen. Pas 5minuten later had
Amanda door dat ze naar zichzelf aan het staren was in de wandspiegel.
Ze zag totaal niet uit. Eigenlijk herkende ze zichzelf zo niet!
De lakens vormde een bolletje over haar hoofd waardoor ze
niet moest aanzien hoe erg ze eraan toe was.
Haar hand gleed onder haar kussen door en raakte een papier aan.
"Amanda, ik ben er vandaag niet.
Heb nog wat werk te doen bij de jongens.
Zie je vanavond. x M."
Amanda was niet erg blij met het briefje van Michael.
Moest ze nu echt de hele dag alleen hier blijven.
Even dacht ze eraan om in bed te blijven liggen tot hij terugkwam, maar
besloot dan na een half uur toch om te gaan douchen.
Met een ruk keek ze om naar de deur waar iemand aan de andere kant
aan het kloppen was.
"Het kon Michael toch niet zijn, hij was pas laat terug vanavond"?
Ze wist niet zeker of ze wel mocht opendoen, Michael had haar daar tenslotte niks over gezegd.
Maar misschien was het wel wat belangrijks.
Het geklopt werd ongeduldiger en harder.
"Jaa ik kom eraan" weerklonk Amanda's stem.
Met een ruk haalde ze de deur uit het slot.
"Bill" met grote ogen staarde ze hem aan.
Hij stond daar als een hoopje ellende, geen make-up, geen mooie gestylde haren.
Nee, het was dé Bill die alleen hijzelf kende.
Hij durfde zijn hoofd niet omhoog te halen en schuifelde met zijn voeten.
"Kan ik je spreken"?
Amanda zuchtte.. Het liefst gooide ze nu de deur dicht en wou ze dat Bill voorgoed verdween.
Maar ergens had ze nog steeds een zwak voor hem.
"Oke dan" en doet een stap opzij om hem binnen te laten.
"Wil je wat te drinken"?
Bill schud zachtjes zijn hoofd en neemt plaats in een van de zetels.
Na enkele seconden gaat Amanda tegenover Bill zitten en ziet dan dat
zijn ogen rood gekleurd zijn door de tranen van afgelopen uren. "Zou hij dan echt spijt hebben"?
Bill voelt zich leeg vanbinnen, zijn meisje zit daar voor hem waarom niet langs hem?
Hij wil haar vastnemen en zo graag zeggen dat hij haar graag ziet. In zijn ogen
komen alweer tranen tevoorschijn maar hij bijt op zijn lip om ze te bedwingen.
Zijn handen voelen koud, zo koud als de dood.
"Hoe wist je eigenlijk dat ik hier was"?
Ze keek hem aan met grote twijfel.
"Michael" een kleine traan rolt over de linkerwang en zorgt voor een
glinsterend spoor op zijn gezicht waardoor er nog ééntje volgt en nog één.
Amanda kan het niet aanzien dat Bill huilt. Even zit er een kleine aarzeling in haar
beweging maar dan staat ze al vloeiend op en slaat haar armen rond Bill.
Snikkend neemt hij ook haar vast, rustend met zijn hoofd op haar schouder.
"Ik zie je nog steeds graag".
In de vroege voormiddag schrok Amanda wakker uit haar droom.
Ze keek door de kamer en besefte toen dat ze bij Michael's thuis was gebleven.
Haar handen glijden over haar gezicht "Wat een nacht" kwam er zuchtend uit.
Haar lichaam voelde pijnlijk aan en vooral vermoeid.
De zin om op te staan en aan een nieuwe dag te beginnen was er niet.
Het was heerlijk onder de witte lakens te liggen. Pas 5minuten later had
Amanda door dat ze naar zichzelf aan het staren was in de wandspiegel.
Ze zag totaal niet uit. Eigenlijk herkende ze zichzelf zo niet!
De lakens vormde een bolletje over haar hoofd waardoor ze
niet moest aanzien hoe erg ze eraan toe was.
Haar hand gleed onder haar kussen door en raakte een papier aan.
"Amanda, ik ben er vandaag niet.
Heb nog wat werk te doen bij de jongens.
Zie je vanavond. x M."
Amanda was niet erg blij met het briefje van Michael.
Moest ze nu echt de hele dag alleen hier blijven.
Even dacht ze eraan om in bed te blijven liggen tot hij terugkwam, maar
besloot dan na een half uur toch om te gaan douchen.
Met een ruk keek ze om naar de deur waar iemand aan de andere kant
aan het kloppen was.
"Het kon Michael toch niet zijn, hij was pas laat terug vanavond"?
Ze wist niet zeker of ze wel mocht opendoen, Michael had haar daar tenslotte niks over gezegd.
Maar misschien was het wel wat belangrijks.
Het geklopt werd ongeduldiger en harder.
"Jaa ik kom eraan" weerklonk Amanda's stem.
Met een ruk haalde ze de deur uit het slot.
"Bill" met grote ogen staarde ze hem aan.
Hij stond daar als een hoopje ellende, geen make-up, geen mooie gestylde haren.
Nee, het was dé Bill die alleen hijzelf kende.
Hij durfde zijn hoofd niet omhoog te halen en schuifelde met zijn voeten.
"Kan ik je spreken"?
Amanda zuchtte.. Het liefst gooide ze nu de deur dicht en wou ze dat Bill voorgoed verdween.
Maar ergens had ze nog steeds een zwak voor hem.
"Oke dan" en doet een stap opzij om hem binnen te laten.
"Wil je wat te drinken"?
Bill schud zachtjes zijn hoofd en neemt plaats in een van de zetels.
Na enkele seconden gaat Amanda tegenover Bill zitten en ziet dan dat
zijn ogen rood gekleurd zijn door de tranen van afgelopen uren. "Zou hij dan echt spijt hebben"?
Bill voelt zich leeg vanbinnen, zijn meisje zit daar voor hem waarom niet langs hem?
Hij wil haar vastnemen en zo graag zeggen dat hij haar graag ziet. In zijn ogen
komen alweer tranen tevoorschijn maar hij bijt op zijn lip om ze te bedwingen.
Zijn handen voelen koud, zo koud als de dood.
"Hoe wist je eigenlijk dat ik hier was"?
Ze keek hem aan met grote twijfel.
"Michael" een kleine traan rolt over de linkerwang en zorgt voor een
glinsterend spoor op zijn gezicht waardoor er nog ééntje volgt en nog één.
Amanda kan het niet aanzien dat Bill huilt. Even zit er een kleine aarzeling in haar
beweging maar dan staat ze al vloeiend op en slaat haar armen rond Bill.
Snikkend neemt hij ook haar vast, rustend met zijn hoofd op haar schouder.
"Ik zie je nog steeds graag".
Re: Perfect Dream.
Ik ben nu bezig aan het volgende deel
Dus ie komt sneller als dit deel in elk geval
Dus ie komt sneller als dit deel in elk geval
Re: Perfect Dream.
O.O meeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeersel gevraagd....
arme Bill...
*weent mee met Bill*
xx Chi
arme Bill...
*weent mee met Bill*
xx Chi
Re: Perfect Dream.
Ja er komt meer
Ben ook aant twijfelen ofk hem volledig zou afposten voor ik op vakantie ga..
Ben ook aant twijfelen ofk hem volledig zou afposten voor ik op vakantie ga..
Pagina 33 van 34 • 1 ... 18 ... 32, 33, 34
Pagina 33 van 34
Permissies van dit forum:
Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
|
|