In Amerika?!

Mensen!
als ge hier fouten in ziet staan, plz let me know
want deez is een werk voor school!
sry voor de voze titel ma ja, in de titel moest iets van amerika staan...
en ge moe ni letten op de voze info over amerika

*******************************
In Amerika?!

“Pff…” Zucht ik als ik mijn klaslokaal binnenkom en me neerplof op één van de vrije bankjes. Illona, mijn beste vriendin, ploft zich, zoals altijd, het bankje naast me neer.
Niet veel later komt ook meneer Smith de klas binnengewandeld en start zijn les. Niet dat ik veel aandacht voor heb voor wat hij zegt. Mijn gedachten dwalen steeds weer af naar mijn lievelingsrockband uit Duitsland: ‘Tokio Hotel’. “Wat zouden ze nu doen?” Vraag ik me af. “Slapen waarschijnlijk aangezien het er nu nacht is.” Bedenk ik me snel.
Ik hoop dat ze ooit eens naar hier komen, het hartje van New York waar ik woon.
Plots wordt ik uit mijn dagdroom verstoord. Illona had me een onschuldige stomp gegeven. “Ga je straks mee naar de ‘Mac Do’ en de winkelstraten?” Stond er op het papiertje dat ze naar me toeschoof. Ik knik enthousiast. ‘Ja leuk.”
“Hey! Wat moet dat daar?” Roept meneer Smith door de klas. Ik voel mijn hoofd rood worden en draai mijn gezicht gegeneerd terug naar voren.
Tot mijn grote verbazing had meneer Smith het niet op mijn bedoeld.
“Todd! Jij mag vandaag weer eens nablijven!” Richt hij zich tot hem omdat hij net iets te luidruchtig was en met proppen aan het gooien was.
“Dat is da 3de keer deze week al dat hij me dit flikt…”Mompelt Todd net luid genoeg zodat ik het nog juist kan horen, maar meneer Smith niet.
“Het is zijn eigen schuld.” Fluister ik naar Illona. Ze knikt en draait met haar ogen.

Wanneer de les gedaan is verlaat ik het lokaal en wil naar mijn kluisje toegaan. “Hey Zara! Wacht even.” Hoor ik Matts me achterna roepen. Ik draai me om
“Was je op weg naar je kluisje?” Vraagt hij lief.
“Ja eigenlijk wel.” Geef ik toe.
“Ik loop wel even met je mee.” Stelt hij voor en we lopen er samen naartoe.
“Ben je nog altijd grote van die Deens rockband?” Vraagt hij me terwijl we er aangekomen zijn.
“Duitse rockband.” Verbeter ik hem glimlachend terwijl ik de laatste boeken voor het laatste lesuur uit mijn kluisje neem.
“‘Tokio Hotel’ noemen ze toch?” Aarzelt hij.
Ik knik. “Ja.” “maar waarom vraag je dat eigenlijk?”
“Wel…” begint hij. Ondertussen sluit ik mijn kluisje
“Ze zijn hier gisteren aangekomen…” Verteld hij me. Mijn ogen worden groot en de aandacht die ik op mijn kluisje gevestigd had verschuift nu volledig naar hem.
“Matts? Wat zei je net?” Vraag ik wat ongelovig. “Ik moet het verkeerd gehoord hebben.”
“Zara, Tokio hotel is hier.” Herhaalt hij. Mijn mond zakt open tot op een paar millimeters van de grond na.
“Tokio hotel…Duits…hier…New York…Amerika?” Is het enige wat uit mijn mond komt.
“Ja.” Bevestigd Matts me.
“Ik dacht wel dat je dat graag wou weten.” Glimlacht hij.
“Hoe weet je eigenlijk dat ze hier zijn?” Vraag ik hem als ik heel goed besef wat hij me net vertelde. “Via mijn vader. Hij werk toch op het vliegveld. Wel, hij moest hen begeleiden.” Antwoord hij.
Nog voor ik iets terug kan zeggen onderbreekt hij me.
“Ik vertel je de rest later nog wel, maar ik moet nu naar de Wiskunde les. Dag Zara!” Daarna ging hij ervandoor.Ik bleef er verbouwereerd achter.
“Zara? Kom je nog? De les begint meteen.” Zegt Dinne terwijl ze mijn arm vast neemt om me mee te sleuren naar het klaslokaal.
Dinne is een leuk meisje, een van mijn beste vriendinnen. Ze zit ook in het cheerleaderteam. Wat Dinne allemaal wel niet kan. Ze is gewoon fantastisch. Ik heb haar al veel aan het werk gezien. Misschien komt dat ook doordat ik zoveel naar Matts zijn basketbaltrainingen ga kijken en soms is het cheerleaderteam erbij. Maar Dinne is wel de enige toffe uit het cheerleaderteam. De andere cheerleaders zijn omhooggevallen trutten die op 2 wortels per dag leven. Vooral Sofia, hun leidster, is de ergste. Wat al de jongens in haar zien snap ik niet. Ze kijken vast niet verder dan haar…Nja cheerleader kan ze in ieder geval wel. Dinne verteld soms over hen, dat ze wel best tof zijn als je ze echt kent én ze jou mogen.

Net op tijd komen we de klas binnen. Achteraan in de klas, waar het groepje half skaters en half jumpers, op hun trouwe stekje zit. Hoor ik ze plots iets zeggen van: “Ik vermoord al die scene kids!” Daarna kijkt hun leider, uit wiens mond de uitspraak kwam, eens duivels naar mij. Waarna zijn vrienden zijn voorbeeld volgen.
“Wil je mijn vriendin wel eens met rust laten ja?!” Zegt Dinne gericht naar dat groepje en vooral naar hun leider. Hij zegt niets terug. Hij en zijn vrienden duiken terug dicht bij elkaar en zetten hun gesprek verder.
Cheerleaders hebben altijd al een hoog aanzien gehad. Soms ben ik echt wel blij dat ik een cheerleader als een van mijn beste vriendinnen heb. Niet dat ik mezelf niet kan of wil verdedigen, maar omdat het veel problemen bespaart.
“Let maar niet op hen.” Fluistert ze dan zachtjes in mijn oor.
“Ze zij het niet waard!” Antwoord ik snel terug.
“Vertel eens, hoe zit het nu tussen jou en Matts?” Ik zie een twinkeling in haar ogen terwijl ze dat vraagt.
“We zijn gewoon vrienden hoor.” Verdedig ik mezelf.
“Jaja…als je maar weet dat Sofia erg jaloers op jou is omdat hij zoveel aandacht aan jou besteed.” Glimlacht Dinne.
“Het is toch niet omdat hij in de basketbalploeg zit, dat hij aan haar toebehoort?” Draai ik met mijn ogen. Dinne probeert haar lach in te houden want Mevrouw Simons kwam net de klas binnen.
“Laat me weten wanneer jullie samen zijn hé.” Lipt ze nog snel naar me.
“Neem jullie boek pagina 89.” Begint Mevrouw Simons haar les.

“En hoe was je laatste les?” Vraagt Illona me wanneer we samen de school verlaten.
“Ja, ging wel. Mevrouw Simons haar lessen zijn wel leuk.” Antwoord ik.
“Gaan we eerst naar de Mac Donalds voor we de winkelstraten onveilig gaan maken? Vraag ik met een lichtjes knorrende maag.
“Ik wou net hetzelfde vragen.” Lacht Illona.

“Mmm, die hamburgers gaan er altijd in.” Lach ik wanneer we de Mac Donalds weer verlaten.
“Inderdaad! Dat is wel wat anders dan het eten, als je het eten kan noemen, dat ze ons in de kantine op school voorschotelen.” Bevestigd Illona me
al lachend stappen we verder de winkelstraten in.
“Kom kom, laten we hier binnen gaan!” Roep ik enthousiast. Illona heeft geen kans om te protesteren want voor ze het zelfs goed en wel beseft, heb ik haar de winkel al binnengesleurd en sta ik al met een berg kleren in mijn armen op zoek naar nog meer leuks. Het is mijn lievelings winkeltje. Het is er redelijk goedkoop en ze hebben er de coolste spulletjes.
1 Uur en veel gepas later sta ik dan ook met: 7 T-shirts, 3 broeken, 4 riemen, 2 paar bretellen, 2 paar oorbellen, 5 armbandjes en 3 kettingen in mijn armen op weg naar de kassa. Ik kan het allemaal amper vasthouden.
Terwijl mijn blik op de leuke spulletjes gericht staat, vraag ik me af waar Illona is.

Ineens lig ik op de grond met al mijn leuke spulletjes overal rondom mij. Ik ben blijkbaar ergens tegenaan gelopen.
“Het spijt me, ik had je niet gezien.” Hoor ik iemand zich verontschuldigen. Een jongen zo te horen aan de mooie diepe stem.
Hij steekt zijn hand naar me uit om me recht te trekken en daar maak ik gretig gebruik van. “Mmm, zachte huid.” Denk ik.
Als ik weer rechtsta en omhoog kijk om in het gezicht van de jongen te kijken, zie ik pas wie er voor me staat. Het is Bill Kaulitz.
“Wow, ik had nooit gedacht je hier tegen te komen.” Is het eerste ik tegen de zanger van mijn lievelingsband zeg.
“Nooit gedacht hier een fan tegen het lijf te lopen.” Glimlacht hij. “Ik zal je even helpen met het oprapen van je spulletjes.”
Ik glimlach dankbaar.
“Ga je dit allemaal kopen?” Vraagt hij me nieuwsgierig.
Ik knik. “Ja.”
“Je hebt een goede smaak.” Stelt hij dan vast.
Ik bloos zachtjes. “Dank je.”
“Zara? Hier ben je dus! Ik vroeg me al af waar je was.’ Zegt Illona opgelucht terwijl ze bij ons komt staan. “Is dat niet die jongen van die posters uit je kamer?” Vraagt ze achterdochtig.
Ik knik.
“Bill Kaulitz, trotse zanger van de Duitse rockband ‘Tokio Hotel’.” Stelt Bill zich voor. Illona schud wat onzeker zijn hand.

Nadat ik Bill tegen het lijf liep, en die uitdrukking mag je letterlijk nemen, in mijn lievelings winkel, vroeg hij me al de leuke winkeltjes uit de buurt te tonen. Dus gidste ik hem door de winkelstraten van New York. We zijn zelf even een casino binnen gewandeld. Hij wou eens zien hoe het eruit zag langs binnen.

Het was een van de tofste namiddagen die ik ooit beleeft had. We hebben veel gelachen en gepraat.
Ik en Illona hebben hem ook verteld dat we blij waren hier op school te zitten en niet in één van de scholen buiten de stad. In sommige is het echt gevaarlijk en moeten de leerlingen door metaaldetectors en worden ze gefouilleerd voor ze binnenmogen.
De leerlingen zouden er ook geen blad voor de mond nemen en agressief zijn.
Een paar weken geleden kwam er in het nieuws weer een bericht van een leerling die door een andere leerling neergestoken was. Op een andere school, van die soort, waren er een jaar voordien al eens een leerkracht en een paar medeleerlingen het slachtoffer geworden van een schietpartij. Het verbaast me eigenlijks niets want iedereen heeft een wapen thuis, zelfs wij.

Ondertussen zitten we met zijn drieën ergens aan de kant met onze inkopen dicht bij ons want voor je het weet zijn ze weg zonder je er ook maar iets van merkt.
Plots begint Bill zijn GSM te rinkelen, steeds luider en luider.

Ik word uit mijn gedachten ontwaakt door het sterke geluid van de schoolbel. Ik kijk om me heen, geen Bill te zien. “Het was maar een dagdroom…” Mompel ik zachtjes.
Onderweg naar mijn kluisje vraagt Illona me mee naar de winkelstraten en de Mac Donalds. Ik antwoord dat ik heel graag mee zou willen gaan met haar.
“Je weet maar nooit wie we tegenkomen in Amerika.” Denk ik in mezelf.

iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiihhhhhhhhhhhhh Jill ^^
super ^^
echt mega goe geschreve meisje ^^

waa zo toffe fanfic
mja,ge weet nooit wnr zo drome waar worde eh ;D

iiiiiiiiii, danke sjatsels
khoop da ze der op school ook zo over denken.

leuk :D:D

xx Chi

Heel leuke SA, leest vlot, lijkt ook een beetje op mijn SA, Droom.

Jill schreef:iiiiiiiiii, danke sjatsels
khoop da ze der op school ook zo over denken.

ah isda n schooltaak?

jep
kmoest een verhaal schrijven over wa mijn beeld van amerika is enzo
en kdacht ipv een saai verhaal te maken steek ik er th gedachten en bill in :: )
slim hea =D


kheb het vandaag afgegeven btw

hehe
daar krijgt ge n 10 op
wedde?

ooh super verhaal!! echt waar!!
laat ons wete wa de punten waren eh!