I'll Kill Him [Sa]

Hehe, ben ik heir weer met mijn klote Sa's,
Nu, deze is een soort van Ode aan Tom, dat hij hier maar eens aan denkt als hij een vriendin heeft,
en zijn lul weer al eens niet kan binnenhouden.

Enjoy, or hate it!!

Al sinds 4 maanden waren we niet meer te scheiden. Hoe wanhopig ze ook probeerden, het lukt hen niet. Na een tijdje besloten we zelf om wat afstand te nemen, niet uit elkaar gaan, nee, maar ik had school en jij ging op tour.
Voor je laatste concert had ik nog een kaartje kunnen bemachtigen. In mijn eentje vertrok ik naar Essen. Niemand wist iets van mijn plan, alleen David. In Essen had ik afgesproken met David, hij zou me de reserve sleutel van jou kamer geven. Vol trots kon ik je mijn vriend noemen. Ik, Amy Hasseldorf, was de vriendin van Tom Kaulitz. Ik wist wel dat je een vrouwen verslinder was, maar telkens had je me toegefluisterd dat ik de enige voor je was, en ik geloofde je ook nog. Nu stond ik hier, in Essen. Alle fans waren aan hert schreeuwen om jou aandacht, niet wetend dat ze die niet zouden krijgen, dacht ik. Ik keek naar jou en zag hoe je genoot van gitaar te spelen, vanzelf genoot ik ook.
Na het concert moest jij nog wat handtekeningen uitdelen. Ik ging nog even rondlopen en iets drinken. Een uurtje later besloot ik om naar je kamer te gaan. Op mijn zachtste sloop ik naar binnen. In je bed trof ik jou aan met een ander. Verbaasd bleef ik staan. Het enige dat ik wou was mijn ogen niet geloven, maar dat ging niet, het gebeurde, dit was de realiteit.
Geen traan verdwaalde uit mijn oog, geen woord ontsnapte over mijn lippen. Ik werd steeds witter en witter, even leek het of ik zou flauwvallen. Jij had niet eens door dat ik er stond. Je ‘one-night stand’ had me wel opgemerkt. Ik schrok, maar jij nog erger. ‘Amy, Amy!’ schreeuwde je. ‘Zeg iets.’ Nog steeds staarde ik vol ongeloof voor me uit. Plots was daar het eerste van een lange rij woorden dat over mijn lippen ontsnapte. ‘Tom! Godverdomme! Klootzak, kan je je nu nooit inhouden?’ Ik gaf hem een klap in zijn gezicht en rende weg.
Op de gang barstte ik in tranen uit. Toevallig liep Gustav langs, hij had alles gehoord en waarschijnlijk ook gezien. Hij was zo vriendelijk en troostte me. Nadat Tom iets had aangetrokken liep hij schreeuwend de gang op. ‘Amy! Amy!’ Bill en Georg merkten wat op de gang zich aan het afspelen was en haastte zich uit hun kamer. Daar zagen ze me liggen, tegen Gustav zijn schouders aan. Een traan rolde over mijn wang.
Tom had me pijn gedaan, en niet zomaar wat pijn, hij had me gebroken. Het enige dat op dat moment door mijn hoofd spookte was 1 zinnetje.

‘Tom, weet dat je mij gebroken hebt, maar nu is het mijn beurt, ik maak je kapot.’

Please, laat een reactie achter, ook al is het maar een figuurtje of zo, dan weet ik tenminste wat mensen van mijn schrijfstijl vinden.

wouw....mooi hoor ^^

Ik zit hier bijna te wene . Echt super mooi!!

Wow
Dit is mooi geschreven !
Love it !

xx

howla
das erg
wnr nieuw stukske?

eigenlijk zou je verder moeten schrijven...je zou er een heel spannend eind van kunnen maken *innocent-face*
maar als je ut niet wilt hoeft da natuurlijk niet hè

O gott!, ik ben al heel lang niet meer hier op geweest!
Vergeef me, maar die stomme kut school ook he!!
Uhm, ik weet niet of ik hierop ga verder schrijven, kan ik doen als ik wat meer tijd heb, zit er momenteel niet aan te komen, maar kom.
Ik zal mijn best doen om er misschien nog een paar stuksels aan toe tevoegen, but don't kill me, als het niet snel is!

Billie

jeej :D:D:D:D
*legt haar mooie wapens achter slot en grendel*
nu kan u nix overkomen xD

OEFF! gelukkig, want als je me zou doden, zou er wel geen nieuw stukje komen héééé